آیه فائزون: تفاوت میان نسخه‌ها

آیه فائزون (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۵۳

۱۳ بایت حذف‌شده ، ‏۳ ژوئیهٔ ۲۰۲۳

←‏محتوا

دیداریویکی‌متن

Bazeli

Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor

۵٬۲۱۱

ویرایش

@@ خط ۳۵: / خط ۳۵: @@
 ==محتوا==
-این آیه در مورد [[ایمان|مؤمنان]] صالحی است<ref> مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۳۹۱.</ref> که توسط [[کفار]] مورد [[تمسخر]] قرار می‌گرفتند.<ref> طنطاوی، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ۹۹۷م، ج۱۰، ص۶۷.</ref> این افراد که جزء مؤمنان [[مستضعف]] بوده‌اند،<ref> شنقیطی، أضواء البیان، ۱۴۲۷ق، ج۵، ص۵۶۴.</ref> غالباً از بردگان و [[موالی|موالیان]] بوده<ref> ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶۷.</ref> که گاه به اسامی آنان و همچنین کسانی که به تمسخر ایشان پرداخته‌اند، اشاره شده است.<ref> دینوری، الواضح فی تفسیر القرآن الکریم، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۰؛ ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶۷.</ref> خداوند در آیه فوق وعده داده است که در روز [[قیامت]]<ref> ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶۷؛ ابن‌ابی‌حاتم، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۲۵۱۰.</ref> و جزا<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۷۱.</ref> به آنان پاداش خواهد داد و آنان را [[رستگاری|رستگاران]] خوانده است.
+این آیه در مورد مؤمنان صالحی است<ref> مغنیه، التفسیر الکاشف، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۳۹۱.</ref> که توسط [[کفار]] مورد [[تمسخر]] قرار می‌گرفتند.<ref> طنطاوی، التفسیر الوسیط للقرآن الکریم، ۱۹۹۷م، ج۱۰، ص۶۷.</ref> این افراد که جزء مؤمنان [[مستضعف]] بوده‌اند،<ref> شنقیطی، أضواء البیان، ۱۴۲۷ق، ج۵، ص۵۶۴.</ref> غالباً از بردگان و [[موالی|موالیان]] بوده<ref> ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶۷.</ref> که گاه به اسامی آنان و همچنین کسانی که به تمسخر ایشان پرداخته‌اند، اشاره شده است.<ref> دینوری، الواضح فی تفسیر القرآن الکریم، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۰؛ ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶۷.</ref> خداوند در آیه فوق وعده داده است که در روز [[قیامت]]<ref> ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶۷؛ ابن‌ابی‌حاتم، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۲۵۱۰.</ref> و جزا<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۷۱.</ref> به آنان پاداش خواهد داد و آنان را [[رستگاری|رستگاران]] خوانده است.
 پاداش خداوندی در این آیه به معنای رسیدن به [[بهشت]] تفسیر شده است<ref> فراء، معانی القرآن، ۱۹۸۰م، ج۲، ص۲۴۳؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۱۸، ص۴۸.</ref> و این به سبب [[صبر|صبری]] است که این دسته از مؤمنان<ref> پانی‌پتی، التفسیر المظهری، ۱۴۱۲ق، ج۶، ص۴۰۹؛ سبزواری، الجدید فی تفسیر القرآن المجید، ۱۴۰۶ق، ج۵، ص۸۷.</ref> در پیش ساخته‌اند. متعلق صبر در آیه به سبب ایجاز گویی قید نشده است<ref> طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۵، ص۷۱.</ref> و مفسران آن را در برابر [[تمسخر|استهزاء]]<ref> طبرانی، التفسیر الکبیر، ۲۰۰۸م، ج۴، ص۳۹۰؛ ابن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ۱۴۲۳ق، ج۳، ص۱۶۷.</ref> و یا در برابر [[گناه]]<ref> ابن‌ابی‌حاتم، تفسیر القرآن العظیم، ۱۴۱۹ق، ج۸، ص۲۵۱۰.</ref> و یا صبر در راه امر الهی<ref>دینوری، الواضح فی تفسیر القرآن الکریم، ۱۴۲۴ق، ج۲، ص۶۰؛ سمرقندی، بحر العلوم، ۱۴۱۶ق، ج۲، ص۴۹۱.</ref> دانسته‌اند. چنان‌که به هر سه مورد نیز اشاره شده است.<ref> ماتریدی، تأویلات أهل السنة، ‌۱۴۲۶ق، ج۷، ص۴۹۹؛ شنقیطی، أضواء البیان، ۱۴۲۷ق، ج۵، ص۵۶۴.</ref>