قطب‌الدین راوندی: تفاوت میان نسخه‌ها

نام کامل قطب راوندی سعید بن عبدالله بن حسین بن هبةالله راوندی کاشانی است و قطب‌الدین لقب اوست. سال تولد او مشخص نیست و در [[راوند]]، نزدیک [[کاشان]] به‌دنیا آمد.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۳۹.</ref> [[افندی اصفهانی]] می‌گوید: نام وی بیشتر با انتساب به جدش یعنی «‌سعید بن هبة الله‌» شناخته می‌شود.<ref>افندی، ریاض العلماء، بیتا، ج۲، ص۴۱۹.</ref> کنیه قطب راوندی، ''ابوالحسن'' و ''ابوالحسین'' گزارش شده است.<ref>امین، اعیان الشیعة، ۱۴۲۱ق، ج۷، ص۲۳۹.</ref> او تحصیلات ابتدایی را در راوند نزد پدر و پدربزرگ خویش گذراند و سپس راهی [[قم]] شد. طبق گفته [[افندی اصفهانی]] وی روایاتی را از بزرگان [[حدیث]] در [[اصفهان]]، [[خراسان]] و [[همدان]] شنیده و نقل کرده است.<ref>افندی، ریاض العلماء، بیتا، ج۲، ص۴۲۵.</ref><br>

قطب الدین راوندی در [[۱۴ شوال]]<ref>حائری، روزشمار قمری، ۱۳۸۱ش، ص۲۸۴.</ref> سال [[سال ۵۷۳ هجری قمری|۵۷۳]] هجری قمری در قم فوت کرد و نزدیک [[حرم حضرت معصومه(س)|مرقد فاطمه معصومه، دختر امام کاظم(ع)]] دفن شد.{{یاد| امروزه قبر راوندی  با سنگ قبری برجسته در جنوب صحن اتابکی یا همان صحن نو و بزرگ واقع شده است.}}<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ ق، ج۱۰۵، ص۱۳۵.</ref> {{یاد|آیت‌الله اراکی با واسطه آخوند محمدحسن جلالی از استادش (شیخ محمدحسین) نقل کرده که در نزدیکی زمان [[مشروطیت]] در اثر تعمیر صحن، روزنه‌ای به قبر قطب راوندی باز شد و من از نزدیک سر دو زانوی راوندی را سالم دیدم. آیت الله اراکی گفته است: من قبلاً این داستان را شنیده بودم و این مطلب هم بین مردم [[قم]] متواتر بود که جنازه قطب راوندی تازه است. (مهدی‌پور، اجساد جاویدان، ۱۳۸۹.ص۱۵۲.)}}<br>

</ref>