نهایة الحکمة (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

سید محمدحسین طباطبایی([[۱۲۸۱ش|۱۲۸۱]]- [[سال ۱۳۶۰ هجری شمسی|۱۳۶۰ش]]) مشهور به علامه طباطبایی مفسر، فلیسوف، اصولی، فقیه، عارف و اسلام‌شناس، متولد تبریز، تا ۱۳۱۴ش در [[نجف |نجف اشرف]] نزد علمای عصرش [[فقه]]، [[علم رجال|رجال]]، [[فلسفه اسلامی|فلسفه]] و ریاضیات خواند و [[اخلاق]] و [[عرفان]] را از [[سید علی قاضی طباطبایی]] آموخت.<ref>حسینی طهرانی، مهر تابان، ۱۴۲۶ق، ص۲۱؛ طباطبایی، شیعه در اسلام، ۱۳۷۸ش، پیش‌گفتار، ص۱۳.</ref> طباطبائی در ۱۳۲۵ش به [[قم]] رفت و دروس حکمت مانند کتاب [[شفاء]] و [[الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة (کتاب)|اسفار]] را متداول ساخت و شاگردان فراوانی چون [[مرتضی مطهری]]، [[عبدالله جوادی آملی]]، [[غلامحسین ابراهیمی دینانی]] و [[حسن حسن‌زاده آملی]] تربیت کرد.<ref>طباطبايى، شيعه در اسلام، ۱۳۷۸ش، پیش‌گفتار، ص۱۴.</ref><br>

ایشان آثار علمی بسیاری چون [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|تفسیر المیزان]]، [[اصول فلسفه و روش رئالیسم (کتاب)|اصول فلسفه و روش رئالیسم]]، [[سنن النبی (کتاب)|سنن النبی(ص)]]، حاشیه بر[[الحکمة المتعالیة فی الاسفار العقلیة الاربعة (کتاب)|اسفار]] [[ملاصدرا|صدرالدین شیرازی]]، [[بدایة الحکمة (کتاب)|بدایة الحکمة]] و نهایة الحکمة دارد.<br>

==جایگاه کتاب==