اخبار من بلغ: تفاوت میان نسخه‌ها

به گفته [[محمدحسین غروی نائینی]] مؤلف کتاب [[فوائدالاصول (کتاب)|فوائد الاصول]]، مشهور فقیهان مضمون روایات من بلغ را [[اصول فقه|قاعده اصولی]] دانسته‌اند؛ به این معنا که مطابق این احادیث، شرایط خاصی که برای حجیت روایات وجود دارد (مانند [[ثقه|وثاقت راوی]]) در [[مستحب|مستحبات]] نادیده گرفته می‌شود.<ref>نائینی، فوائد الاصول، ۱۳۷۶ش، ج۳، ص۴۱۵.</ref> با این حال دلالت این روایات بر قاعده اصولی نیز مورد توافق همه فقیهان نیست و دیدگاه‌های دیگری نیز در مسئله وجود دارد؛<ref>آخوند خراسانی، کفایة الاصول، تحقیق عباس‌علی زارعی سبزواری، ۱۴۳۱ق، ج۳، ص۷۲.</ref> چنانکه [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] مؤلف [[کفایة الاصول (کتاب)|کفایة الأصول]] و نائینی آن را [[فقه|مسئله‌ای فقهی]] می‌دانند و به نظر آنها عملی که مکلف به امید ثواب انجام داده، مستحب است.<ref>آخوند خراسانی، کفایة الاصول، ۱۴۰۹ق، ص۳۵۲؛ نائینی، اجود التقریرات، تقریرات آیت‌الله خویی، ۱۳۶۸ش، ج۲، ص۲۰۸-۲۰۹.</ref> برخی دیگر نیز همچون [[آقا ضیاء عراقی]] و [[سید ابوالقاسم خویی]] از فقیهان قرن چهاردهم، آن را مسئله کلامی دانسته‌، و معتقدند خداوند به سبب تفضّل خود، به افرادی که فرمان‌برداری خود را با عمل کردن به احادیث ضعیف ابراز نمایند، ثواب می‌دهد.<ref>عراقی، نهایة الافکار، ۱۴۱۷ق، ج۳، ص۲۷۹-۲۸۰؛ خویی، مصباح الاصول، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۳۱۹.</ref>  

===گستره===