عطار نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره مذهب عطار نیشابوری اختلاف است. محمدرضا شفیعی کدکنی، ادیب و عطارشناس معاصر، معتقد است که بی‌گمان عطار بر مذهب [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت و جماعت]] بوده ولی به خاندان پیامبر(ع) ارادت خاص داشته است.<ref>عطار نیشابوری، مختارنامه، مقدمه محقق، ۱۳۸۶ش، ص۳۰.</ref> عطار اشعار بسیاری درباره فضیلت [[خلفای سه‌گانه|خلفا]]، [[ابوحنیفه]] و [[محمد بن ادریس شافعی|شافعی]] دارد که به‌گفته سعید نفیسی و بدیع‌الزمان فروزانفر، نشان می‌دهد بر مذهب [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] بوده است؛<ref>نفیسی، زندگی‌نامه عطار نیشابوری، ۱۳۸۴ش، ص۹۲؛ فروزانفر، شرح احوال و نقد و تحلیل آثار شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، ۱۳۵۳ش، ص۵۷.</ref> با وجود این، توصیفات او از [[امام علی علیه‌السلام|حضرت علی(ع)]] و [[اهل البیت علیهم‌السلام|اهل‌بیت(ع)]] در آثارش، موجب شده است کسانی وی را [[شیعه]] بدانند؛<ref>فاضلی، اندیشه‌های عطار، ۱۳۷۴ش، ص۱۳۱.</ref> تا جایی که [[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی نورالله شوشتری]]، عطار را شیعه‌ای خالص ‌دانسته است.<ref>فروزانفر، شرح احوال و نقد و تحلیل آثار شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، ۱۳۵۳ش، ص۵۷.</ref>

برخی، از جمله [[سید نورالله حسینی شوشتری|قاضی نورالله شوشتری]] با انتساب کتاب مَظهرُالعجایب به عطار، اشعار آن را دلیل شیعه بودن عطار دانسته‌اند.<ref>شوشتری، مجالس المؤمنین، ۱۳۷۷ش، ج۲، ص۱۰۰؛ فاضلی، اندیشه‌های عطار، ۱۳۷۴ش، ص۱۲۵؛ حسینی تهرانی، توحید علمی‌ و عینی، ۱۴۱۷ق، ص۳۹.</ref> اشعار این کتاب درباره انسان کامل است و از امام علی(ع) تا [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] را شامل می‌شود.<ref>نگاه کنید به فاضلی، قادر، اندیشه‌های عطار؛ تحلیل افق اندیشه شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، تهران، طلایه، ۱۳۷۴ش.</ref> اما پژوهشگران ادبیات فارسی این کتاب را از آثار عطار نمی‌دانند.<ref>فروزانفر، شرح احوال و نقد و تحلیل آثار شیخ فریدالدین عطار نیشابوری، ۱۳۵۳ش، ص۷۶؛ نفیسی، زندگی‌نامه عطار نیشابوری، ۱۳۸۴ش، ص۱۳۵؛ زرین‌کوب، با کاروان حُلّه، ۱۳۴۷ش، ص۱۸۳.</ref>