حفص بن سلیمان اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
P.motahari (بحث | مشارکتها) |
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[خرداد]]|روز=[[۲۷]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=P.motahari | {{در دست ویرایش ۲|ماه=[[خرداد]]|روز=[[۲۷]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=P.motahari }} | ||
{{ جعبه اطلاعات زندگینامه | {{ جعبه اطلاعات زندگینامه | ||
| عنوان = حَفْص بن سلیمان اسدی | | عنوان = حَفْص بن سلیمان اسدی | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
|محل تحصیل = | |محل تحصیل = | ||
|استادان = [[عاصم بن ابی‌النجود کوفی|عاصم بن ابی‌النجود]] | |استادان = [[عاصم بن ابی‌النجود کوفی|عاصم بن ابی‌النجود]] | ||
|شاگردان = فضل بن یحیی انباری | |شاگردان = فضل بن یحیی انباری عمرو بن صباح | ||
|آثار = | |آثار = | ||
|تخصص = عالم قرائت قرآن | |تخصص = عالم قرائت قرآن | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
ابن‌جزری، محدث شافعی، از حفص نقل کرده که استادش عاصم به وی گفته است همان قرائتی را به او آموخته که از [[ابوعبدالرحمن سلمی|ابوعبدالرحمن سُلَّمی]] اخذ کرده و سلَّمی عیناً از امام علی(ع) فراگرفته است.<ref name=":0">ابن‌جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۳۴۸.</ref> | ابن‌جزری، محدث شافعی، از حفص نقل کرده که استادش عاصم به وی گفته است همان قرائتی را به او آموخته که از [[ابوعبدالرحمن سلمی|ابوعبدالرحمن سُلَّمی]] اخذ کرده و سلَّمی عیناً از امام علی(ع) فراگرفته است.<ref name=":0">ابن‌جزری، غایة النهایة فی طبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۳۴۸.</ref> | ||
طبق گزارشی، او از کودکی آیات قرآن را پنج‌آیه‌پنج‌آیه از عاصم آموخت.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۷.</ref> برخی این‌گونه یادگیری را دلیل بر اتقان بیشتر قرائت او نسبت به سایرین دانسته‌اند.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۷.</ref> وی قرائت را در کوفه، به مردم آموخت. سپس به بغداد رفت و مدتی آنجا به این کار مشغول شد.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، | طبق گزارشی، او از کودکی آیات قرآن را پنج‌آیه‌پنج‌آیه از عاصم آموخت.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۷.</ref> برخی این‌گونه یادگیری را دلیل بر اتقان بیشتر قرائت او نسبت به سایرین دانسته‌اند.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۷.</ref> وی قرائت را در کوفه، به مردم آموخت. سپس به بغداد رفت و مدتی آنجا به این کار مشغول شد.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۸.</ref> در دوران [[هارون عباسی|هارون‌الرشید]] هم به مکه رفت و تا پایان عمر به تعلیم قرآن و آموزش قرائت پرداخت.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۸.</ref> | ||
===شاگردان=== | ===شاگردان=== | ||
حفص شاگردانی را در علم قرائت تربیت کرد. برخی، از شهرهای دیگر به مکه می‌آمدند تا از او قرائت بیاموزند گه از جمله آنها فضل بن یحیی انباری است.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، | حفص شاگردانی را در علم قرائت تربیت کرد. برخی، از شهرهای دیگر به مکه می‌آمدند تا از او قرائت بیاموزند گه از جمله آنها فضل بن یحیی انباری است.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۸.</ref> از دیگر شاگردانش عمرو بن صباح است که قرائت او را در کتابی گردآوری کرد.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۸.</ref> سایر شاگردان حفص عبارت‌اند از: عثمان بن یمان، عبید بین صباح، ابوشعیف قواس، حسین بن محمد مَرْوزی و هبیرة بن حفص.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۸.</ref> | ||
==جایگاه حدیثی== | ==جایگاه حدیثی== | ||
[[شیخ طوسی]] نام حفص را با عنوان «حفص بن سليمان ابوعمر اسدی»، در شمار [[فهرست اصحاب امام صادق(ع)|اصحاب امام صادق(ع)]] ذکر کرده است.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۴۲۷ق، ص۱۸۹.</ref> همچنین در [[رجال الطوسی (کتاب)|رجال طوسی]]، فردی با عنوان «حفص بن سليمان»، در [[فهرست اصحاب امام کاظم(ع)|اصحاب امام کاظم(ع)]] ذکر شده است.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۴۲۷ق، ص۳۳۵.</ref> [[سید ابوالقاسم خویی]] با توجه به اینکه در [[رجال البرقی (کتاب)|رجال برقی]]، حفص بن سليمان بن صدقة از اصحاب امام کاظم(ع) شمرده شده، این دو نفر را با هم یکی ندانسته است.<ref>خوئی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش. ج۷، ص۱۴۹.</ref> | [[شیخ طوسی]] نام حفص را با عنوان «حفص بن سليمان ابوعمر اسدی»، در شمار [[فهرست اصحاب امام صادق(ع)|اصحاب امام صادق(ع)]] ذکر کرده است.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۴۲۷ق، ص۱۸۹.</ref> همچنین در [[رجال الطوسی (کتاب)|رجال طوسی]]، فردی با عنوان «حفص بن سليمان»، در [[فهرست اصحاب امام کاظم(ع)|اصحاب امام کاظم(ع)]] ذکر شده است.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۴۲۷ق، ص۳۳۵.</ref> [[سید ابوالقاسم خویی]] با توجه به اینکه در [[رجال البرقی (کتاب)|رجال برقی]]، حفص بن سليمان بن صدقة از اصحاب امام کاظم(ع) شمرده شده، این دو نفر را با هم یکی ندانسته است.<ref>خوئی، معجم رجال الحدیث، ۱۳۷۲ش. ج۷، ص۱۴۹.</ref> | ||
طبق گزارش شاه‌پسند، در [[اسناد|سلسله‌سند]] احادیث، نام او گاه به صورت حفص بن ابی‌داود و گاه به صورت ابوعمر بَزّاز آمده‌است. | طبق گزارش شاه‌پسند، در [[اسناد|سلسله‌سند]] احادیث، نام او گاه به صورت حفص بن ابی‌داود و گاه به صورت ابوعمر بَزّاز آمده‌است.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۳.</ref> | ||
با وجود گزارش رجال‌شناسان، از [[ثقه|ثقه‌بودن]] و دقیق‌بودن حفص در قرائت،<ref name=":1" /> نام او در بیشتر کتاب‌های شرح‌حال راویان ضعیف آمده است؟؟.<ref>دارقطنی، کتاب الضُعفاء و المتروکین، ۱۴۰۶ق، ص۷۸.</ref> او را در نقل [[حدیث]]، ضعیف؟؟ <ref>ابن‌عدی، الکامل فی ضعفاءالرجال، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۲۶۸.</ref>و [[حدیث متروک|متروک‌الحدیث]]<ref>عُقیلی، کتاب الضعفاءالکبیر، ۱۴۰۴ق، سفر۱، ص۲۷؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۱۸۳؛ مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماءالرجال، ۱۴۲۲ق، ج۷، ص۱۳–۱۴.</ref> معرفی کرده‌اند؟؟<ref>ذهبی، میزان الاعتدال، ۱۳۸۲ق، ج۱، ص۵۵۸؛ ذهبی، معرفة القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۸۴؛ ابن‌جزری، غایة النهایة فی الطبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۲۵۴؛ الدانی، التیسیر فی القرائات السبع، ۱۴۰۴ق، ص۶؛ ابن‌الباذش، الاقناع فی القرائات السبع، دار الصحابة للتراث، ص۳۴.</ref> برخی نیز علاوه بر تضعیف حفص در نقل حدیث، او را غیرثقه نیز دانسته‌اند.<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۶۴؛ خویی، البیان فی تفسیر القرآن، دار الزهراء، ص۱۳۱.</ref> ابن‌حِبّان او را کسی معرفی کرده که در سند احادیث دست می‌برده و ابن‌خراش او را دروغ‌گو و جعل‌کننده حدیث شناسانده است.<ref>حلبی، الکشف الحثیث عَمّن رُمی بوضع الحدیث، ۱۹۸۴م، ص۱۵۴.</ref> | با وجود گزارش رجال‌شناسان، از [[ثقه|ثقه‌بودن]] و دقیق‌بودن حفص در قرائت، <ref name=":1" /> نام او در بیشتر کتاب‌های شرح‌حال راویان ضعیف آمده است؟؟.<ref>دارقطنی، کتاب الضُعفاء و المتروکین، ۱۴۰۶ق، ص۷۸.</ref> او را در نقل [[حدیث]]، ضعیف؟؟ <ref>ابن‌عدی، الکامل فی ضعفاءالرجال، ۱۴۱۸ق، ج۳، ص۲۶۸.</ref>و [[حدیث متروک|متروک‌الحدیث]]<ref>عُقیلی، کتاب الضعفاءالکبیر، ۱۴۰۴ق، سفر۱، ص۲۷؛ خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۸، ص۱۸۳؛ مِزّی، تهذیب الکمال فی اسماءالرجال، ۱۴۲۲ق، ج۷، ص۱۳–۱۴.</ref> معرفی کرده‌اند؟؟<ref>ذهبی، میزان الاعتدال، ۱۳۸۲ق، ج۱، ص۵۵۸؛ ذهبی، معرفة القراء الکبار، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۸۴؛ ابن‌جزری، غایة النهایة فی الطبقات القراء، ۱۳۵۱ق، ج۱، ص۲۵۴؛ الدانی، التیسیر فی القرائات السبع، ۱۴۰۴ق، ص۶؛ ابن‌الباذش، الاقناع فی القرائات السبع، دار الصحابة للتراث، ص۳۴.</ref> برخی نیز علاوه بر تضعیف حفص در نقل حدیث، او را غیرثقه نیز دانسته‌اند.<ref>خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۶۴؛ خویی، البیان فی تفسیر القرآن، دار الزهراء، ص۱۳۱.</ref> ابن‌حِبّان او را کسی معرفی کرده که در سند احادیث دست می‌برده و ابن‌خراش او را دروغ‌گو و جعل‌کننده حدیث شناسانده است.<ref>حلبی، الکشف الحثیث عَمّن رُمی بوضع الحدیث، ۱۹۸۴م، ص۱۵۴.</ref> | ||
در مقابل، برخی از پژوهشگران علت تضعیف حفص را اشتراک اسمی او با چند تَن دیگر از جمله حفص بن سليمان بن صدقة بیان کردند.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۲.</ref> | در مقابل، برخی از پژوهشگران علت تضعیف حفص را اشتراک اسمی او با چند تَن دیگر از جمله حفص بن سليمان بن صدقة بیان کردند.<ref>شاه‌پسند، «پژوهشی درباره وضعیت حفص بن سلیمان قاری»، ص۱۲۲.</ref> | ||
| خط ۸۹: | خط ۹۰: | ||
* عُقیلی، محمد بن عمرو، کتاب الضعفاءالکبیر، بیروت ۱۴۰۴ق. | * عُقیلی، محمد بن عمرو، کتاب الضعفاءالکبیر، بیروت ۱۴۰۴ق. | ||
* معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، ۱۴۲۸ق. | * معرفت، محمدهادی، التمهید فی علوم القرآن، قم، مؤسسه فرهنگی انتشاراتی التمهید، ۱۴۲۸ق. | ||
* مِزّی، یوسف بن | * مِزّی، یوسف بن عبدالرحمان، تهذیب الکمال فی اسماءالرجال، چاپ بشار عواد معروف، بیروت ۱۴۲۲ق. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||