پرش به محتوا

وحی تشریعی: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۱۳ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۳
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{در دست ویرایش ۲|ماه=[[فروردین]]|روز=[[۲۳]]|سال=[[۱۴۰۲]]|کاربر=Mkhaghanif }}
'''وحی تشریعی''' یا وحی تنزیلی گونه‌ای از [[وحی]] و ویژه پیامبران است. وحی تشریعی از سوی خداوند گاه از طریق فرشته، گاه با گفت‌وگوی مستقیم خدا، و گاه با الهام در قلب پیامبر رخ می‌دهد و به گفته اندیشمندان بیشترین وحی رسیده به پیامبر اسلام با واسطه‌گری فرشته وحی بوده است. وحی تشریعی خطاناپذیر است و مضمون آن آموزه‌های دینی شامل عقاید، احکام شریعت و سایر تعالیم دینی است. وحی تشریعی با الهام، و [[وحی تبیینی]] متفاوت است.


'''وحی تشریعی''' یا وحی تنزیلی گونه‌ای از [[وحی]] و ویژه پیامبران است. وحی تشریعی از سوی خداوند گاه از طریق فرشته، گاه با گفت‌وگوی مستقیم خدا، و گاه با الهام در قلب پیامبر رخ می‌دهد. مضمون وحی تشریعی آموزه‌های دینی شامل عقاید، احکام شریعت و سایر تعالیم دینی است. وحی تشریعی با الهام، و وحی تبیینی متفاوت است.
تبیین حقیقت وحی و تحلیل چیستی آن گفت‌وگوهایی علمی بین فیلسوفان، متکلمان و عارفان مسلمان را دامن زده است و هر یک از منظری خاص درباره حقیقت وحی اظهار نظر کرده اند. برخی مثل طباطبائی آن را نوعی شعور مرموز می‌داند که شناخت حقیقت آن برای غیرپیامبران در دسترس نیست و برخی دیگر آن را نتیجه اتصال پیامبر به باطن عالم تفسیر کرده‌اند. در دوران متأخر برخی از نویسندگان وحی را تجربه دینی یا عرفانی پیامبران و حتی رؤیایی رسولانه دانسته‌اند که این سخنان با نقدهای فراوانی روبه‌رو شده است.  
 
تبیین حقیقت وحی نقش آشکاری در باور به گزاره‌های دینی دارد. فیلسوفان، متکلمان و عارفان مسلمان درباره حقیقت وحی نظرات مختلفی دارند. و برخی مثل طباطبائی آن را نوعی شعور مرموز می‌داند که شناخت حقیقت آن برای غیرپیامبران در دسترس نیست.  
==جایگاه و اهمیت==
==جایگاه و اهمیت==
وحی تشریعی در کنار وحی تسدیدی و وحی تبینی یکی از گونه‌های وحی است.<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۹.</ref> این وحی مختص پیامبران و به معنای پیام‌رسانی ویژه خداوند به پیامبران است.<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۹.</ref> در اسلام سرتاسر [[قرآن]] به عنوان کتاب آسمانی مسلمانان، وحی خداوند است<ref>جوادی آملی، وحی و نبوت در قرآن، ۱۳۸۵ش، ص۵۵.</ref> هم‌چنین بیشترین کاربرد کلمه وحی در قرآن ناظر به وحی تشریعی است.<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۹.</ref>
وحی تشریعی در کنار وحی تسدیدی و وحی تبینی یکی از گونه‌های وحی است.<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۹.</ref> این وحی مختص پیامبران و به معنای پیام‌رسانی ویژه خداوند به پیامبران است.<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۹.</ref> در اسلام سرتاسر [[قرآن]] به عنوان کتاب آسمانی مسلمانان، وحی خداوند است<ref>جوادی آملی، وحی و نبوت در قرآن، ۱۳۸۵ش، ص۵۵.</ref> هم‌چنین بیشترین کاربرد کلمه وحی در قرآن ناظر به وحی تشریعی است.<ref>یعقوبیان، حقیقت وحی، ۱۳۹۸ش، ص۲۹.</ref>
خط ۸۶: خط ۸۴:


[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[رده:مقاله‌های با درجه اهمیت ب]]
[[رده:مقاله‌های جدید]]
[[رده:اصطلاحات علوم قرآنی]]
[[رده:اصطلاحات علوم قرآنی]]
[[رده:نظریه‌ها درباره وحی]]
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۰

ویرایش