پرش به محتوا

اصول اربعمائه: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۷: خط ۷:
==تعریف اصل==
==تعریف اصل==
{{اصلی|اصل}}
{{اصلی|اصل}}
اصل به کتاب حدیثی‌ای می‌گویند که نویسندهٔ آن [[حدیث|احادیث]] را مستقیماً یا با یک واسطه، از [[عصمت|معصوم]] ([[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]]، [[حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها|فاطمه(س)]] و [[امامان شیعه]]) شنیده و نوشته است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۱۲۶؛ فضلی، اصول‌الحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۷.</ref> اصل از کتاب دیگری گرفته نشده است؛ بلکه حاوی احادیثی است که نویسنده، خود، از معصوم یا کسی که بی‌واسطه از معصوم نقل کرده شنیده و مکتوب کرده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۱۲۶.</ref>
اصل به کتاب حدیثی‌ای می‌گویند که نویسندهٔ آن [[حدیث|احادیث]] را مستقیماً یا با یک واسطه، از [[امامان شیعه]] شنیده و نوشته است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۱۲۶؛ فضلی، اصول‌الحدیث، ۱۴۲۰ق، ص۴۷.</ref> اصل از کتاب دیگری گرفته نشده است؛ بلکه حاوی احادیثی است که نویسنده، خود، از معصوم یا کسی که بی‌واسطه از معصوم نقل کرده شنیده و مکتوب کرده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۲، ص۱۲۶.</ref>


به‌گزارش نویسندهٔ کتاب دِراسةٌ حولَ الاُصولِ الاَربَعَمِاءه، اصطلاح «اصل» نخستین بار از قرن پنجم قمری به بعد، در ادبیات عالمان شیعه مطرح شده است؛<ref>حسین جلالی، دِراسةٌ حولَ الاُصولِ الاَربَعَمِاءه، مؤسسةالاعلمی، ص۸-۹.</ref> مشخصاً در آثار [[شیخ مفید]]، [[احمد بن علی نجاشی|نَجّاشی]] و [[شیخ طوسی]].<ref>حسین جلالی، دِراسةٌ حولَ الاُصولِ الاَربَعَمِاءه، مؤسسةالاعلمی، ص۹.</ref>
به‌گزارش نویسندهٔ کتاب دِراسةٌ حولَ الاُصولِ الاَربَعَمِاءه، اصطلاح «اصل» نخستین بار از قرن پنجم قمری به بعد، در ادبیات عالمان شیعه مطرح شده است؛<ref>حسین جلالی، دِراسةٌ حولَ الاُصولِ الاَربَعَمِاءه، مؤسسةالاعلمی، ص۸-۹.</ref> مشخصاً در آثار [[شیخ مفید]]، [[احمد بن علی نجاشی|نَجّاشی]] و [[شیخ طوسی]].<ref>حسین جلالی، دِراسةٌ حولَ الاُصولِ الاَربَعَمِاءه، مؤسسةالاعلمی، ص۹.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۳٬۳۲۷

ویرایش