پرش به محتوا

حسین منی و انا من حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←‏مصادر و اعتبار حدیث: اصلاح لینک)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۷: خط ۱۷:
'''حُسَینٌ مِنّی و أنا مِن حسین''' حدیث [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|نبوی]] در ذکر فضائل [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] که در بسیاری از منابع حدیثی [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] ذکر شده است. قدیمی‌ترین منبع آن، المُصنَّف اثر ابن‌ابی‌شیبه (۱۵۹–۲۳۵ق) از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] است و در منابع حدیثی شیعه هم اولین بار در کتاب [[کامل الزیارات (کتاب)|کامل الزیارات]] نوشته [[ابن‌قولویه قمی|ابن‌قولویه]] (درگذشته [[سال ۳۶۸ هجری قمری|۳۶۸ق]]) نقل شده است. این حدیث را بر سردر ورودی [[حرم امام حسین(ع)]] نیز نوشته‌اند.
'''حُسَینٌ مِنّی و أنا مِن حسین''' حدیث [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|نبوی]] در ذکر فضائل [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] که در بسیاری از منابع حدیثی [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] ذکر شده است. قدیمی‌ترین منبع آن، المُصنَّف اثر ابن‌ابی‌شیبه (۱۵۹–۲۳۵ق) از علمای [[اهل سنت و جماعت|اهل‌سنت]] است و در منابع حدیثی شیعه هم اولین بار در کتاب [[کامل الزیارات (کتاب)|کامل الزیارات]] نوشته [[ابن‌قولویه قمی|ابن‌قولویه]] (درگذشته [[سال ۳۶۸ هجری قمری|۳۶۸ق]]) نقل شده است. این حدیث را بر سردر ورودی [[حرم امام حسین(ع)]] نیز نوشته‌اند.


حدیث «حسین مِنّی» بر وحدت روحی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و امام حسین(ع) تأکید دارد و اینکه محبت به حسین(ع) سبب محبوبیت نزد خداوند می‌شود و بر ادامه نسل [[امامان شیعه|امامان شیعه(ع)]] از امام حسین(ع) اشاره دارد.
طبق نقل منابع حدیثی پیامبر فرمود: حسین از من است و من هم از حسینم. به عقیده برخی این حدیث، وحدت روحی [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر(ص)]] و امام حسین(ع) را بیان می‌کند و اینکه محبت به حسین(ع) سبب محبوبیت نزد خداوند می‌شود و بر ادامه نسل [[امامان شیعه|امامان شیعه(ع)]] از امام حسین(ع) اشاره دارد.


== معرفی و جایگاه ==
== معرفی و جایگاه ==
Automoderated users، confirmed، templateeditor
۵۱۱

ویرایش