محمد بن عثمان عمری: تفاوت میان نسخه‌ها

محمد بن عثمان عمری (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۰۸:۴۹

۴۴ بایت حذف‌شده ، ‏۱۵ ژوئیهٔ ۲۰۱۷

←‏وکالت و نیابت امام زمان: ویرایش ادبی بخشی از نامه تسلیت امام زمان به محمد بن عثمان

دیداریویکی‌متن

Hasanejraei

Automoderated users، confirmed

۳۸۶

ویرایش

@@ خط ۳۹: / خط ۳۹: @@
 [[شیخ طوسی]] در کتاب [[کتاب الغیبة (طوسی)|الغیبه]]، روایتی نقل کرده که بر اساس آن، محمد بن عثمان و پدرش، عثمان بن سعید، هر دو ثقه و مورد اعتماد امام حسن عسکری(ع) بوده‌اند. بنابر این روایت، امام حسن عسکری (ع) تصریح کرده است: هر چه برسانند از طرف من می رسانند و هر چه گویند از من است. به حرف آنان گوش بده و از آنان پیروی کن که آنان ثقه و امین من هستند.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۴۳.</ref>
-{{جعبه نقل قول| عنوان = بخشی از نامه تسلیت|: «از کمال سعادت پدرت آن که مثل تو فرزندی را به او روزی فرموده که خلیفه و قائم مقام او باشی به امر او، و ترحّم نمایی و طلب آمرزش کنی از برای او، و من می‌گویم که حمد می‌کنم خدا را پس بدرستی که قلوب شیعیان نیکو مسرور شده است به مکان و منزلت تو و آنچه خداوند در تو و در نزد تو قرار داده است، و حقّ تعالی تو را یاری فرماید و قوّت به تو دهد و محکم فرماید تو را و توفیق به تو عطا فرماید و تو را حافظ و نگهبان باشد..»|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
+{{جعبه نقل قول| عنوان = بخشی از نامه تسلیت|: «از نهایت سعادت پدرت آنکه فرزندی  مثل تو به او عطا شده که به امر او خلیفه و قائم‌مقام او باشی، و برای او ترحم نمایی و طلب آمرزش کنی. و من می‌گویم که خدا را حمد می‌کنم، پس به راستی قلوب شیعیان از مکان و منزلت تو و آنچه خداوند در تو و در نزد تو قرار داده، مسرور شده است. حق تعالی تو را یاری فرماید و قوت به تو دهد و تو را محکم فرماید و توفیق به تو عطا فرماید و حافظ و نگهبان تو باشد.»|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}
 بنا به روایت [[شیخ طوسی]]، وقتی [[عثمان بن سعید|نخستین نایب]] درگذشت، پسرش محمد او را [[غسل میت|غسل]] داد، [[کفن]] کرد و [[دفن]] نمود.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۳۶۴.</ref> او نامه تسلیتی از سوی امام دوازدهم دریافت کرد که در آن، با محمد بن عثمان همدردی و به سمت نیابت او پس از پدر اشاره شده بود.<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۵۱۰.</ref>
@@ خط ۶۱: / خط ۶۱: @@
 فرقه قرامطه به عنوان شاخه‌ای از فرقه [[اسماعیلیه]]، نیز به شیعه ارتباط داشت و این ارتباط می‌توانست مشکلاتی را برای [[امامیه]] ایجاد کند. به گفته جاسم حسین، تبلیغات قرامطه در رابطه با قیام [[قائم]]، حكومت را تحریک می‌كرد تا فعالیت‌هاى آنها را با [[غیبت امام دوازدهم]] مرتبط بداند و آن را به عنوان مرحله آمادگى براى قیام مهدی تلقى كند. وی معتقد است [[توقیعات امام زمان|توقیعی]] که از سوی امام زمان در لعن [[ابوالخطاب]] برای محمد بن عثمان صادر شد، ناظر به خطر قرامطه و برای نهی شیعیان از هر گونه ارتباط با آنان بوده است.<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۷۷و۱۷۸.</ref>
 ==شیوه فعالیت ==
 محمد بن عثمان برای آنکه بتواند وظایف سفارت را به دور از هرگونه حساسیت‌زایی برای مخالفان انجام دهد، [[تقیه]] می‌کرد. او چنین وانمود می‌کرد که تصور حکومت عباسی درباره جانشین نداشتن امام عسکری درست است و به وکلای خود سفارش می‌کرد که  فعالیت‌های خود را با رعایت تقیه انجام دهند و مبادا اسم امام دوازدهم به میان آید، تا بدین وسیله ذهنیت حکومت به حال خود باقی بماند. این موضع‌گیری محمد بن عثمان برای آن بود تا حکومت آسوده‌خاطر باشد که شیعیان رهبر ندارند و قیام نمی‌کنند.<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۶۹.</ref> <ref>غفار زاده، زندگانی نواب خاص امام زمان، ۱۳۷۹ش، ص۲۲۷.</ref>