آیه خیانت در امانت: تفاوت میان نسخه‌ها
←مراد از امانت
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
===مراد از امانت=== | ===مراد از امانت=== | ||
[[علی بن ابراهیم قمی|علی بن ابراهیم]] و حویزی، أَمَانَاتِكُمْ را [[فریضه|فرايضى]] (واجباتی) می‌دانند كه خداوند آن را [[واجب]] و نزد هر انسانی به عنوان امانت قرار داده است. مانند [[احکام شرعی]] و واجبات.<ref>قمی، تفسير القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۷۲؛ حویزی، تفسير نور الثقلين، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۴۴.</ref> [[سید عبدالله شبر|شبر]] امانت را هر آن چیزی می‌داند که ادا کردن آن تعهد شده است.<ref>.شبَّر، تفسیر القرآن الکریم، ۱۴۲۷ق، ص۱۸۰.</ref> به عقیده [[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر شیعه، لفظ امانت دارای معنای وسیعی است و منحصر در امانت‌های مادی نیست و شامل امانت‌های اجتماعی، سیاسی و اخلاقی می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، الامثل، ۱۳۷۹ش، ج۵، ص۲۴۹.</ref> | [[علی بن ابراهیم قمی|علی بن ابراهیم]] راوی و مفسر امامی و حویزی، أَمَانَاتِكُمْ را [[فریضه|فرايضى]] (واجباتی) می‌دانند كه خداوند آن را [[واجب]] و نزد هر انسانی به عنوان امانت قرار داده است. مانند [[احکام شرعی]] و واجبات.<ref>قمی، تفسير القمی، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲۷۲؛ حویزی، تفسير نور الثقلين، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۱۴۴.</ref> [[سید عبدالله شبر|شبر]] امانت را هر آن چیزی می‌داند که ادا کردن آن تعهد شده است.<ref>.شبَّر، تفسیر القرآن الکریم، ۱۴۲۷ق، ص۱۸۰.</ref> به عقیده [[ناصر مکارم شیرازی]]، مفسر شیعه، لفظ امانت دارای معنای وسیعی است و منحصر در امانت‌های مادی نیست و شامل امانت‌های اجتماعی، سیاسی و اخلاقی می‌شود.<ref>مکارم شیرازی، الامثل، ۱۳۷۹ش، ج۵، ص۲۴۹.</ref> | ||
==کاربرد فقهی== | ==کاربرد فقهی== | ||