مقابله به مثل: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
E.keshavarzi (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
گفته شده مشهور فقیهان [[شیعه]] حق مقابله به مثل در امور مالی و غیر مالی را امری مشروع دانسته‌اند، اگر چه در موارد اجرا و تطبیق آن نظرات مختلفی دارند. | گفته شده مشهور فقیهان [[شیعه]] حق مقابله به مثل در امور مالی و غیر مالی را امری مشروع دانسته‌اند، اگر چه در موارد اجرا و تطبیق آن نظرات مختلفی دارند. | ||
[[شیخ طوسی]]، [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]، [[مقدس اردبیلی|محقق اردبیلی]] و [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] از [[شیعه]] و زمخشری و قرطبی از عالمان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، دلالت [[آیه اعتداء]] بر اصل مقابله را پذیرفته‌اند. [[سید جعفر مرتضی عاملی|سید جعفر مرتضی]] در بیان دلایل مشروعیت اصل مقابله آن را امری [[فطرت|فطری]] و مستند به [[عقل]] شمرده و [[عباسعلی عمید زنجانی]] آن را ناشی از [[عرف]] معرفی کرده است. | [[شیخ طوسی]]، [[محمدحسن نجفی|صاحب جواهر]]، [[مقدس اردبیلی|محقق اردبیلی]] و [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبایی]] از [[شیعه]] و زمخشری و قرطبی از عالمان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]]، دلالت [[آیه اعتداء]] بر اصل مقابله را پذیرفته‌اند. [[سید جعفر مرتضی عاملی|سید جعفر مرتضی عاملی]] در بیان دلایل مشروعیت اصل مقابله آن را امری [[فطرت|فطری]] و مستند به [[عقل]] شمرده و [[عباسعلی عمید زنجانی]] آن را ناشی از [[عرف]] معرفی کرده است. | ||
گفته شده اکثر فقیهان با پذیرش محدودیت اصل مقابله به ممنوعیت استفاده از روش‌های غیراخلاقی و ظالمانه اشاره کرده‌اند و این اصل را حقی قابل گذشت معرفی کرده‌اند که آثار تربیتی‌اش از انتقام بهتر خواهد بود. | گفته شده اکثر فقیهان با پذیرش محدودیت اصل مقابله به ممنوعیت استفاده از روش‌های غیراخلاقی و ظالمانه اشاره کرده‌اند و این اصل را حقی قابل گذشت معرفی کرده‌اند که آثار تربیتی‌اش از انتقام بهتر خواهد بود. | ||