عثمان بن سعید عمری: تفاوت میان نسخه‌ها

درباره تاریخ تولد عثمان، اطلاع دقیقی در دست نیست اما گفته شده از یازده سالگی به عنوان خادم در منزل امام جواد حضور داشته و بعدها به عنوان پیشکار امام، از اعتماد کامل آن حضرت برخوردار بود.<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۲.</ref>

وی از طرف امام هادی و امام حسن عسکری و امام زمان(عج) نیز وکالت داشت و همواره مورد اعتماد آنان بود. عثمان بن سعید ساکن [[سامرا]] بود و بعد از رحلت امام یازدهم، آن شهر را ترک کرد و به بغداد رفت. در آن زمان سامرا پایتخت و مقر لشکریان سلسله [[عباسیان|عباسی]] بود که از آغاز با [[امامان شیعه]] میانه خوبی نداشتند. برخی گفته‌اند احتمالا به همین دلیل عثمان بن سعید به بغداد مهاجرت کرد و در آنجا منطقه کرخ (محل سکونت شیعیان) را مرکز رهبری سازمان [[امامیه]] قرار داد.<ref>جاسم حسین، تاریخ سیاسی غیبت امام دوازدهم، ۱۳۸۵ش، ص۱۴۹.</ref>

#محمد بن عثمان که پس از وفات پدر دومین نائب امام زمان گردید.

#احمد بن عثمان که در کتب و منابع، نامی از او به میان نیامده است. فقط در زمره مدعیان دروغین نیابت، اسم فردی به نام «ابوبکر محمد بن احمد بن عثمان» آمده که تصریح شده برادرزاده محمد بن عثمان است.<ref>صدر، تاریخ الغیبه، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۷۹.</ref>

زمان وفات عمری مانند ولادتش مشخص نیست اما دو قول در این باره نقل شده است:

#وفات او قبل از سال ۲۶۷ق بوده که مورد اتفاق اکثر مورخان و عالمان رجال است.

#سال ۲۸۰ق تاریخ وفات اوست و مدعای آن وجود توقیعی است که در سال ۲۸۰ق نقل شده است. شیخ طوسی تصریح می‌کند که راوی این حدیث، این روایت را در سال ۲۸۰ق شنیده و این هیچ دلیلی بر زمان وفات عثمان نمی‌کند.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۲.</ref>

پس از درگذشت او، فرزندش محمّد او را غسل داد و در قسمت غرب مدینة السلام در محلّه معروفی به نام "الدرب" در بغداد دفن نمود. شیخ طوسی می‌گوید که ما آشکارا از هنگام ورود به بغداد در سال ۴۰۸ق تا سال بعد از ۴۳۰ق او را زیارت می‌کردیم.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۲.</ref> پیکر عثمان در محله «رصّافه» واقع در شرق بغداد و در منطقه‌ای که به «بازار شورجه» شهرت دارد، دفن شد و امروزه همین مکان به عنوان آرامگاه او معروف است.<ref>ره توشه عتبات عالیات، ص۳۶۷.</ref>