عثمان بن سعید عمری: تفاوت میان نسخه‌ها
ویرایش شناسه
جز (←زیارتنامه) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (ویرایش شناسه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات یار امام (ع) | {{جعبه اطلاعات یار امام (ع) | ||
| عنوان | | عنوان = عثمان بن سعید عمری | ||
| تصویر | | تصویر = مرقد عثمان بن سعید.jpg | ||
| اندازه تصویر | | اندازه تصویر =250px | ||
|توضیح تصویر | |توضیح تصویر = مرقد عثمان بن سعید | ||
| نام کامل | | نام کامل = | ||
| لقب | | لقب =عمری • سمّان • زیات • عسکری | ||
| نسب | | نسب = | ||
| خویشاوندان سرشناس | | خویشاوندان سرشناس =فرزندش [[محمد بن عثمان عمری]] | ||
| تاریخ تولد | | تاریخ تولد = | ||
| شهر تولد | | شهر تولد = | ||
| کشور تولد | | کشور تولد = | ||
| محل زندگی | | محل زندگی = [[سامرا]] • [[بغداد]] | ||
| تاریخ وفات/شهادت | | تاریخ وفات/شهادت = نامشخص | ||
| شهر وفات/شهادت | | شهر وفات/شهادت =بغداد | ||
| نحوه وفات/شهادت | | نحوه وفات/شهادت = | ||
| مدت نیابت | | مدت نیابت = پنج سال | ||
| مدفن | | مدفن = بغداد | ||
| از یاران | | از یاران = [[امام جواد]]، [[امام هادی]]، [[امام حسن عسکری]]، [[امام مهدی]] | ||
| فعالیت‌های اجتماعی | | فعالیت‌های اجتماعی =اولین نایب از [[نواب اربعه]] | ||
| مشایخ | | مشایخ = | ||
| شاگردان | | شاگردان = | ||
| آثار | | آثار = | ||
}} | }} | ||
'''عُثْمان بن سعید عَمْری''' (متوفای [[سال ۲۶۵ هجری قمری|۲۶۵ق]]) مشهور به | '''عُثْمان بن سعید عَمْری''' (متوفای [[سال ۲۶۵ هجری قمری|۲۶۵ق]]) مشهور به ابوعمرو، اولین [[نایب خاص]] از [[نواب اربعه]] امام زمان(ع) در دوره [[غیبت صغری]] است. وی از اصحاب [[امام هادی]]، [[امام عسکری]] و [[امام مهدی]](ع) دانسته شده، اما درباره اینکه از یاران [[امام جواد]] بوده، تردیدهایی وجود دارد. عثمان بن سعید پس از شروع [[امامت]] امام مهدی(ع)، پنج سال (۲۶۰ - ۲۶۵ق) نائب خاص امام بود و پس از او پسرش [[محمد بن عثمان]] عهده‌دار نیابت شد. عثمان در زمان نیابت امام به [[بغداد]] رفت و دوران وکالت خود را در آنجا گذراند. او در بغداد و سایر شهرهای عراق وکلایی داشته که وجوهات را از مردم اخذ کرده و سپس برای او می‌فرستادند. حضرت مهدی به هنگام وفات او، نامه تسلیتی برای فرزندش فرستاد. در متون روایی، از عثمان بن سعید با القاب متعددی یاد شده است. | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
نام او در منابع رجالی «عثمان بن سعید» آمده، اما در [[رجال کشی]] با نام «حفص بن عمرو» نیز یاد شده که شاید اسم مستعار وى در ديدارهاى پنهانى با ساير وكلا باشد.<ref>طوسی، اختیار معرفة الرجال، ص۸۱۳.</ref> کنیه‌اش در همه کتاب‌ها به اعتبار جد پدری، «ابوعمرو» ذکر شده، اما در کتاب [[بحارالانوار]] و [[سفینة البحار]]، ابومحمد نیز گفته‌اند، چون پسری به نام محمد داشت.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۹، ص۲۹۳.</ref> <ref>قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۱۴۵.</ref> | نام او در منابع رجالی «عثمان بن سعید» آمده، اما در [[رجال کشی]] با نام «حفص بن عمرو» نیز یاد شده که شاید اسم مستعار وى در ديدارهاى پنهانى با ساير وكلا باشد.<ref>طوسی، اختیار معرفة الرجال، ص۸۱۳.</ref> کنیه‌اش در همه کتاب‌ها به اعتبار جد پدری، «ابوعمرو» ذکر شده، اما در کتاب [[بحارالانوار]] و [[سفینة البحار]]، ابومحمد نیز گفته‌اند، چون پسری به نام محمد داشت.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۹، ص۲۹۳.</ref> <ref>قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۱۴۵.</ref> | ||
مهم‌ترین شهرت او عَمْری است و گفته شده او را به دو جهت به این لقب می‌خوانند. یکی اینکه امام عسکری اجازه نداد نام | مهم‌ترین شهرت او عَمْری است و گفته شده او را به دو جهت به این لقب می‌خوانند. یکی اینکه امام عسکری اجازه نداد نام [[خلیفه سوم]] (عثمان) و لقب او (ابوعمرو) در عثمان بن سعید جمع شود و از آن پس او را عَمری خواندند. دیگر آنکه به «عمرو» جد پدری‌اش انتساب داشته و عمری خوانده‌اند.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۳۵۴.</ref> [[محدث قمی]] هم علت عَمْری خواندن او را، انتساب وی از طرف مادر به ُعَمر بْن اَطْرَف اَعْلی گفته است.<ref>قمی، سفینة البحار، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۱۴۵.</ref> <ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۹، ص۳۱۰.</ref> | ||
ملقب شدن عثمان به «سمّان» و «زیات» از این جهت بود که او به خرید و فروش روغن و زیتون می‌پرداخت و این تجارت را پوششی برای کار اصلی خویش انتخاب کرده بود چراکه وی مسئولیت‌های وکالت و نیابت از جانب امام را مخفی می‌کرد تا از گزند حکومت محفوظ بماند. عثمان، اموال و نامه‌های شیعیان را در ظرف‌های روغن می‌گذاشت و نزد امام می‌برد تا کسی از وجود و محتوای آن باخبر نشود.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۳۵۴.</ref> | ملقب شدن عثمان به «سمّان» و «زیات» از این جهت بود که او به خرید و فروش روغن و زیتون می‌پرداخت و این تجارت را پوششی برای کار اصلی خویش انتخاب کرده بود چراکه وی مسئولیت‌های وکالت و نیابت از جانب امام را مخفی می‌کرد تا از گزند حکومت محفوظ بماند. عثمان، اموال و نامه‌های شیعیان را در ظرف‌های روغن می‌گذاشت و نزد امام می‌برد تا کسی از وجود و محتوای آن باخبر نشود.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۳۵۴.</ref> | ||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
===وکالت امام عسکری=== | ===وکالت امام عسکری=== | ||
بعد از شهادت امام هادی، عثمان همچنان از اعتماد [[امام حسن عسکری(ع)]] برخوردار بود<ref>طوسی،الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱-۲۲۹.</ref> تا آنجا که [[شیخ طوسی]] در [[رجال الطوسی|رجال]] خود، عثمان بن سعید را وکیل امام عسکری معرفی می‌کند.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۴۱۵ق، ص۴۰۱.</ref> | بعد از شهادت امام هادی، عثمان همچنان از اعتماد [[امام حسن عسکری(ع)]] برخوردار بود<ref>طوسی،الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱-۲۲۹.</ref> تا آنجا که [[شیخ طوسی]] در [[رجال الطوسی|رجال]] خود، عثمان بن سعید را وکیل امام عسکری معرفی می‌کند.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۴۱۵ق، ص۴۰۱.</ref> در روایات مختلفی نقل شده که امام عسکری یکبار او را خطاب قرار می‌دهد تو وکیل من هستی و در جای دیگر، اطرافیان را شاهد می‌گیرد که که عثمان بن سعید وکیل من است. امام او را به عنوان رئیس وکلا معرفی کردند، به این معنا که تمام وجوهاتی که پیروان امام توسط وکلا می‌فرستادند، به عثمان می‌رسید و او به امام می‌رساند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۰، ص۳۲۳.</ref> | ||
پس از شهادت امام عسکری او عهده‌دار مراسم [[دفن]] و [[کفن]] امام می‌شود و به اعتقاد [[امامیه]] این نشانه‌ها بر نمایندگی او از امام غائب گواهی می‌دهند.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱ و ص۳۵۶.</ref> | پس از شهادت امام عسکری او عهده‌دار مراسم [[دفن]] و [[کفن]] امام می‌شود و به اعتقاد [[امامیه]] این نشانه‌ها بر نمایندگی او از امام غائب گواهی می‌دهند.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱ و ص۳۵۶.</ref> | ||