پرش به محتوا

حوقله: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۹ اوت ۲۰۱۴
جز
imported>Mahboobi
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۱: خط ۲۱:
در احاديث [[محمد(ص)|پيامبر]] و [[امامان]]، گفتن اين ذکر برای رفع وسوسه و حزن<ref>رک. الفقه المنسوب للامام الرضا (ع) ، ص 385</ref> و برطرف شدن بيماری و فقر<ref>کلينی، ج 2، ص 551، ج 8، ص 93</ref> سفارش شده.
در احاديث [[محمد(ص)|پيامبر]] و [[امامان]]، گفتن اين ذکر برای رفع وسوسه و حزن<ref>رک. الفقه المنسوب للامام الرضا (ع) ، ص 385</ref> و برطرف شدن بيماری و فقر<ref>کلينی، ج 2، ص 551، ج 8، ص 93</ref> سفارش شده.
===مواضع ذکر===
===مواضع ذکر===
در [[روایات]] به گفتن حوقله، پس از دعا و نمازهای [[نماز ظهر|ظهر]] و [[نماز مغرب|مغرب]]،<ref>همان، ج 2، ص 521، 528؛ ابن‏بابويه، 1368ش، ص 9</ref> هنگام خروج از منزل (کلينی، ج 2، ص 542) و پس از گفتن يا شنيدن حَی عَلی الصَّلوةِ، حَی عَلی الْفَلاحِ و حَی عَلی خَيرِ الْعَمَل در [[اذان]] سفارش شده‏است.<ref>ابن‏حنبل، ج 4، ص 91ـ92؛ بخاری، ج 1، ص 152؛ طوسی، ج 1، ص 97</ref>
در [[روایات]] به گفتن حوقله، پس از دعا و نمازهای [[نماز ظهر|ظهر]] و [[نماز مغرب|مغرب]]،<ref>همان، ج 2، ص 521، 528؛ ابن‏بابويه، 1368ش، ص 9</ref> هنگام خروج از منزل <ref>کلينی، ج 2، ص 542</ref> و پس از گفتن يا شنيدن حَی عَلی الصَّلوةِ، حَی عَلی الْفَلاحِ و حَی عَلی خَيرِ الْعَمَل در [[اذان]] سفارش شده‏است.<ref>ابن‏حنبل، ج 4، ص 91ـ92؛ بخاری، ج 1، ص 152؛ طوسی، ج 1، ص 97</ref>
 
==کاربرد در فارسی==
==کاربرد در فارسی==
واژه حوقله در فارسی نيز به‌کار رفته است.<ref>برای نمونه، رک. وقار شيرازی، ص 137</ref> در نظم و نثر فارسی، تعابير لاحول گويان و لاحول کنان و گفتن لاحول ولا قوّةالّا باللّه، برای راندن [[شیطان|شيطان]]، اظهار تعجب، اعتراض و نشان دادن ناخرسندی کاربرد دارد.<ref>برای نمونه، رک. منوچهری، ص 196، 203؛ مولوی، ج 1، دفتر2، ص 258ـ261، بيت 206ـ250؛ سعدی، ص 154، بيت 2910، ص 157، بيت 2975؛ دهخدا، ذيل همين تعابير)</ref>
واژه حوقله در فارسی نيز به‌کار رفته است.<ref>برای نمونه، رک. وقار شيرازی، ص 137</ref> در نظم و نثر فارسی، تعابير لاحول گويان و لاحول کنان و گفتن لاحول ولا قوّةالّا باللّه، برای راندن [[شیطان|شيطان]]، اظهار تعجب، اعتراض و نشان دادن ناخرسندی کاربرد دارد.<ref>برای نمونه، رک. منوچهری، ص 196، 203؛ مولوی، ج 1، دفتر2، ص 258ـ261، بيت 206ـ250؛ سعدی، ص 154، بيت 2910، ص 157، بيت 2975؛ دهخدا، ذيل همين تعابير)</ref>
۱۳۶

ویرایش