قواعد الاحکام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

قواعدالاحکام به تقاضای [[محمد بن حسن حلی|فخر المحققین]] (درگذشت ۷۷۱ق) فرزند علامه حلی نگاشته شد. در پایان کتاب نیز وصیتی از مؤلف برای فرزندش وجود دارد. این کتاب در [[صفویان|حکومت صفویه]] مبنای قانون اداره کشور بوده است. شرح‌ها و حاشیه‌های متعددی بر این کتاب نگاشته شده است. همچنین داشتن یک دوره کامل ترجمه فارسی از جمله خصوصیات این کتاب به شمار می‌رود.

قواعد الاحکام فی مَعرفة الحَلال و الحرام معروف به قواعد الاحکام از کتاب‌های [[فقه فتوایی]]<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۱۷۳.</ref> شیعه است، که تمام ابواب فقه از [[طهارت]] تا [[دیه انسان|دیات]] را در خود جای داده است. این کتاب به گفته [[آقابزرگ تهرانی]] از باارزش‌ترین کتب فقهی بعد از [[شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام (کتاب)|کتاب شرائع الاسلام]] اثر [[محقق حلی]] (درگذشت ۶۷۶ق) به شمار می‌رود.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۷.</ref> علامه حلی این کتاب را در مدت ده سال تألیف کرد و آن را محور تدریس خود در [[حوزه علمیه بغداد]] قرار داد.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۴۰۴.</ref> قواعد الاحکام در ادوار مختلف مورد توجه علما و بزرگان [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه]] بوده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۴، ص۱۷.</ref> [[محقق کرکی]] این کتاب را در تألیف و نحوه نگارش کتابی بی‌بدیل دانسته است.<ref>علامه حلی، قواعد الاحکام، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴.</ref> همچنین به نقل منابع تاریخی، قواعد الاحکام توسط [[شاه اسماعیل اول|شاه اسماعیل]] به‌عنوان قانون حل و فصل مسائل حکومتی و دینی در عصر صفویه برگزیده شده است.<ref>صداقت، «روحانیت و تعامل با حکومت در حقوق اساسی عصر صفویه» ،ص۱۰.</ref>