حسنین: تفاوت میان نسخه‌ها

در احادیث نقل شده از پیامبر و امامان شیعه این تعبیر به کار نرفته است. در خطبه [[خطبه شقشقیه|شِقشِقیه]] نهج البلاغه از عبارت حسنان در جمله «حَتّی لَقَدْ وُطِئَ الْحَسَنانِ» (=به‌طوری‌که حسنان کوبیده شدند)،<ref>مفید، الإرشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۲۸۹.</ref> استفاده شده و برخی آن را به معنای امام حسن(ع) و امام حسین(ع) دانسته‌اند و گاه نیز گفته‌ شده که به‌معنای دو انگشت ابهام است.<ref>ابن شهر‌آشوب، مناقب آل ابی‌طالب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۳۹۸؛ نوری، مستدرک الوسائل، ۱۴۰۸ق٬ ج٬۸ ص۴۰۲.</ref> [[سید جعفر شهیدی]] تاریخ‌پژوه و مترجم نهج البلاغه نوشته‌است که [[ابن ابی‌الحدید|ابن ابی الحدید]] شارح معروف نهج البلاغه این معنا را از [[قطب‌الدین راوندی|قطب راوندی]] نقل کرده است. به گفته شهیدی در کتاب‌های لغوی چنین معنایی به کار نرفته است. اما برخی از اهل لغت آن را به معنای استخوان کنار بازو ثبت کرده‌اند.<ref>شهیدی، ترجمه نهج البلاغه، ص۴۵۰.</ref> شیخ مفید در کتاب [[الافصاح فی الامامة (کتاب)|الافصاح]] عبارت «حسنان» را درباره امام حسن و امام حسین به کار برده است.<ref>مفید، الافصاح فی الامامة، ۱۴۱۳ق، ص۲۴۱.</ref>