سن رشد: تفاوت میان نسخه‌ها

زمان آزمایش رشد کودک، قبل از [[بلوغ]] است، به‌طوری که بعد از بلوغ نیاز به آزمایش نداشته باشد و اموالش در اختیارش گذاشته شود.<ref>محقق حلّی، شرایع الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۸۷؛ علامه حلی، تذکرة الفقها، ج۱۴، ص۲۲۴؛ شهید ثانی، مسالک الافهام، ۱۴۱۳ق، ج۴، ص۱۶۶؛ طباطبایی، ریاض المسائل، ۱۴۱۸ق، ج۹، ص۲۵۰؛ صیمری بحرانی، غایة المرام، ج۲، ص۱۸۵.</ref> دلیل اختبار قبل از بلوغ آیه «وَ ابتَلُوا الیَتامی حَتَّی اِذا بَلَغُوا النِّکاحَ فَاِن آنَستُم مِّنهُم رُشدًا فَادفَعُوا اِلَیهِم اَموَالَهُم»<ref>نسا،آیه۶.</ref> است. ظاهر آیه بیان می کند که باید آزمایش قبل از بلوغ باشد، زیرا اولاً [[عرف]] و لغت، واژه‌ یتیم را قبل از بلوغ می‌دانند و ثانیاً لازمه حکم خدواند مبنی بر اینکه اموال کودک را وقتی به حد [[بلوغ]] و [[ازدواج|نکاح]] رسید در اختیارش قرار دهید، اختبار کودک قبل از بلوغ است.<ref>علامه حلی، تذکرة الفقها، ج۱۴، ص۲۲۵. شهید ثانی، حاشیة الشرائع، ص۴۱۵.</ref> به فتوای [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]]، اگر احتمال رسیدن کودک به حدّ رشد، قبل از بلوغ او وجود داشته باشد، باید در آن زمان انجام شود، تا بعد از بلوغ فوراً اموالش در اختیارش قرار گیرد. در غیر این صورت، هر زمان که این احتمال وجود داشته باشد، آزمایش می‌شود، چه قبل از بلوغ و یا بعد از آن باشد.<ref>امام خمینی، تحریر الوسیلة، ج۲، ص۱۷.</ref>  

== پانویس ==

{{پانویس۲}}