تطهیر: تفاوت میان نسخه‌ها

تطهیر در لغت به‌معنای پاک‌کردن است.<ref>دهخدا، لغتنامه، ذیل واژه تطهیر.</ref> در مباحث فقهی و در بخش [[نجاسات]]، منظور از آن برطرف‌کردن [[نجس|نجاست]] است.<ref>خویی، التنقیح، ج۲، ص۲۷۶.</ref> تطهیر هر چیز [[نجس|نجسی]] که از آن استفاده می‌شود، مطلوب شمرده شده است.<ref> مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی، موسوعة الفقه الاسلامی، ۱۳۸۷ش، ج۱۰، ص۲۸۹.</ref> [[مجتهد|فقیهان]] در مواردی، تطهیر و برطرف کردن نجاست را [[واجب]] می‌دانند؛ ازجمله: [[مسجد|مساجد]]،<ref>مقدس اردبیلی، مجمع الفائدة و البیان، ۱۴۰۳ق، ج۱، ص۳۲۵؛ فقیه همدانی، مصباح الفقیه، ۱۴۱۶ق، ج۸، ص۵۶.</ref> [[حرم|حرم امامان(ع)]]،<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۶، ص۹۹.</ref> [[قرآن]]،<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۶، ص۹۹.</ref> لباس و بدن در [[نماز]]<ref>نجفی، مجمع‌الرسائل، ۱۴۱۵ق، ص۴۳؛ امام خمینی، تحریرالوسیلة، دارالعلم، ج۱، ص۱۱۹.</ref> و [[طواف]]،<ref>بحرانی، الحدائق الناضره، مؤسسة النشر الاسلامی، ج۱۶، ص۸۶.</ref> محل قرار گرفتن پیشانی در [[سجده|سجدهٔ نماز]]،<ref>شهید اول، الذکری، ۱۳۷۷ش، ج۱، ص۱۴.</ref> [[اعضای وضو]] و [[غسل]]،<ref>طباطبایی یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۹۸.</ref> بدن و [[کفن میت]].<ref>نجفی، جواهرالکلام، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۲۵۱.</ref>  

* وجوب تطهیر در بسیاری از موارد، مثل تطهیر لباس در نماز یا تطهیر محل سجده، وجوب مقدِّمی است؛<ref>فقیه همدانی، مصباح الفقیه، ۱۴۱۶ق، ج۸، ص۳۵.</ref> یعنی واجب‌بودن تطهیر به‌جهت انجام نماز است؛ نه این‌که تطهیر لباس به‌خودی‌خود واجب باشد.