پرش به محتوا

علم امام: تفاوت میان نسخه‌ها

۶۴ بایت اضافه‌شده ،  ‏۱۶ آوریل ۲۰۲۳
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{اعتقادات شیعه}}
{{اعتقادات شیعه}}
'''علم امام''' یکی از ویژگی‌های اصلی امام در باور [[شیعه|شیعیان]] است. شیعیان معتقدند که [[امامت|امام]] عالم‌ترین فرد است و به جز علم به احکام دین و تفسیر قرآن، به امور غیبی نیز آگاهی دارد. یکی از عوامل تبیین‌کننده [[عصمت امامان|عصمت امام]] نیز علم او به حقایق امور دانسته شده است. امام می‌تواند از راه‌های غیر عادی مثل مشاهده ملکوت، [[الهام]]، [[تحدیث|گفتگوی فرشتگان]] و مراجعه به [[جفر و جامعه]] به حقایق دینی و غیر دینی دسترسی داشته باشد. در کتاب‌های کهن حدیثی مثل [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]] و [[الکافی (کتاب)|کافی]] و در [[جامع حدیثی|جوامع حدیثی]] متأخر مثل [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] احادیث بسیار زیادی درباره علم امام، گستره آن، کیفیت آن و نیز راه‌های دسترسی امام به علم گردآوری شده است. با این حال آثار مستقل درباره علم امام در دوره‌های بسیار متأخر نگاشته شده است.  
'''علم امام''' یکی از ویژگی‌های اصلی امام در باور [[شیعه|شیعیان]] است. شیعیان معتقدند که [[امامت|امام]] عالم‌ترین فرد است و به جز علم به [[احکام شرعی|احکام دین]] و [[تفسیر قرآن]]، به [[عالم غیب|امور غیبی]] نیز آگاهی دارد. یکی از عوامل تبیین‌کننده [[عصمت امامان|عصمت امام]] نیز علم او به حقایق امور دانسته شده است. امام می‌تواند از راه‌های غیر عادی مثل مشاهده [[عالم ملکوت|ملکوت]]، [[الهام]]، [[تحدیث|گفتگوی فرشتگان]] و مراجعه به [[جفر|جفر و جامعه]] به حقایق دینی و غیر دینی دسترسی داشته باشد. در کتاب‌های کهن حدیثی مثل [[بصائر الدرجات (کتاب)|بصائر الدرجات]] و [[الکافی (کتاب)|کافی]] و در [[جامع حدیثی|جوامع حدیثی]] متأخر مثل [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] احادیث فراوانی درباره علم امام، گستره آن، کیفیت آن و نیز راه‌های دسترسی امام به علم گردآوری شده است. با این حال آثار مستقل درباره علم امام در دوره‌های بسیار متأخر نگاشته شده است.  


روایات نقل شده درباره علم امام مضمون یک‌دستی ندارند و زمینه‌ساز اختلاف بین متکلمان شیعه و تقسیم ایشان به مفوضه و مقصره شده‌اند. گروهی از عالمان شیعه علم امام را نامحدود، بالفعل و حضوری می‌دانند ولی گروهی دیگر مثل [[شیخ مفید|مفید]] و [[سید مرتضی|مرتضی]] علم امام را محدود، ارادی و مشروط دانسته‌اند. افزایش‌پذیری علم امامان و پاره‌ای روایات ناظر به بی‌اطلاعی ایشان از برخی امور مؤید این نظریه دانسته شده است. برخی [[علم غیب|آگاهی امام از غیب]] را لازمه امامت و برخی دیگر تفضلی از سوی خدا می‌دانند که فراتر وظایف امامت به امام عطا شده است.  
روایات نقل شده درباره علم امام مضمون یک‌دستی ندارند و زمینه‌ساز اختلاف بین متکلمان شیعه و تقسیم ایشان به [[مفوضه]] و مقصره شده‌اند. گروهی از عالمان شیعه علم امام را نامحدود، بالفعل و حضوری می‌دانند؛ ولی گروهی دیگر مثل [[شیخ مفید|مفید]] و [[سید مرتضی|مرتضی]] علم امام را محدود، ارادی و مشروط دانسته‌اند. افزایش‌پذیری علم امامان و روایاتِ ناظر به بی‌اطلاعی ایشان از برخی امور مؤید نظریه دوم دانسته شده است. برخی [[علم غیب|آگاهی امام از غیب]] را لازمه امامت و برخی دیگر تفضلی از سوی خدا می‌دانند که فراتر وظایف امامت به امام عطا شده است.  


درباره علم امام به زمان [[قیامت]] و [[علم منایا و بلایا]] و نیز آگاهی او از علوم و فنون رایج بین مردم و آگاهی از زبا‌ن‌های دیگر نیز اتفاق نظری گزارش نشده است. انتشار کتاب‌هایی مثل [[شهید جاوید (کتاب)|شهید جاوید]]، [[مکتب در فرایند تکامل (کتاب)|مکتب در فرایند تکامل]] و [[نظریه علمای ابرار]] بحث‌هایی را در فضای علمی شیعیان دامن زده است.
درباره علم امام به زمان [[قیامت]] و [[علم منایا و بلایا]] و نیز آگاهی او از علوم و فنون رایج بین مردم و آگاهی از زبا‌ن‌های دیگر نیز اتفاق نظری گزارش نشده است. انتشار کتاب‌هایی مثل [[شهید جاوید (کتاب)|شهید جاوید]]، [[مکتب در فرایند تکامل (کتاب)|مکتب در فرایند تکامل]] و [[نظریه علمای ابرار]] بحث‌هایی را در فضای علمی شیعیان دامن زده است.
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۴۵۲

ویرایش