وسوسه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''وَسوَسه''' فکر و القائات درونی است که انسان را به سمت انجام کارهای بی‌خیر و اندیشه‌های باطل سوق می‌دهد. وسوسه را نوعی کلام دانسته‌اند که نه از طریق زبان بلکه از طریق القای معانی در ذهن انسان شکل می‌گیرد. وسوسه بیشتر درباره نفوذ [[شیطان]] در دل انسان‌ها به کار برده می‌شود. این واژه در چند جای قرآن به‌ویژه درباره داستان [[آدم (پیامبر)|آدم]] و [[حوا]] استفاده شده است.

به گفته [[مفسران]] شیطان با انجام وسوسه هیچ سلطه‌ای نه بر ظاهر و نه بر باطن مردم پیدا نمی‌کند تا آنها را مجبور بر انجام [[گناه]] کند؛ بلکه کار شیطان فقط دعوت است و صرف دعوت، ایجاد سلطه و در نتیجه سلب اختیار از انسان نمی‌کند. البته به باور آنها، پذیرش مکرر دعوت شیطان باعث رام شدن انسان می‌گردد و به نوعی اسباب تسلط شیطان را فراهم می‌کند؛ ولی این به معنای تسلط شیطان نیست؛ بلکه کار دعوت‌شده است که با زودباوری، دل خود را مُلک شیطان کرده تا به هر طرفی سوق دهد.