پرش به محتوا

چاووش‌خوانی (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
imported>A.atashinsadaf
imported>A.atashinsadaf
خط ۲۸: خط ۲۸:
اشعار چاووش‌خوانان‌ عامیانه‌ است‌ و به‌ همین‌ سبب‌ استحكام‌ و ظرافت‌ چندانی‌ ندارد و گاه‌ از نظر وزن‌ و قافیه‌ و انشا نیز دارای‌ مشكلاتی‌ است‌. این‌ اشعار معمولاً سراینده مشخصی‌ ندارند و دخل‌ و تصرفهای‌ بسیاری‌ در آنها راه‌ یافته‌ است‌.<ref>عناصری‌، ص‌ 144</ref>
اشعار چاووش‌خوانان‌ عامیانه‌ است‌ و به‌ همین‌ سبب‌ استحكام‌ و ظرافت‌ چندانی‌ ندارد و گاه‌ از نظر وزن‌ و قافیه‌ و انشا نیز دارای‌ مشكلاتی‌ است‌. این‌ اشعار معمولاً سراینده مشخصی‌ ندارند و دخل‌ و تصرفهای‌ بسیاری‌ در آنها راه‌ یافته‌ است‌.<ref>عناصری‌، ص‌ 144</ref>
===مناسبت اشعار با مقصد زائر===
===مناسبت اشعار با مقصد زائر===
با وجود مشابهت‌ مضمون‌ شعرهای‌ چاووشی‌ با سایر اشعار راجع‌ به‌ [[منقبت‌]] یا [[عزاداری‌]] اولیا، در هر سفر زیارتی‌ بر مضامینی‌ تأكید می‌شود كه‌ با مقصد زائران‌ مناسبت‌ دارد و حال‌ و هوا و شوق‌ [[زیارت]] و امیدواری‌ به‌ حصول‌ حاجات‌ و قبولی‌ [[توبه‌]] در این‌ اشعار غالب‌ است‌؛ ازاین‌رو، گاه‌ چاووشان‌ در هر سفر بالبداهه‌ نیز اشعاری‌ می‌سرودند.<ref>عناصری‌، ص‌ 135ـ137، 153ـ154</ref> در اشعار چاووشی‌ مربوط‌ به‌ [[حج‌]]، مضمونهای‌ راجع‌ به‌ قربانی‌ كردن‌ [[اسماعیل (ع)]] با تأكید بر «[[ذبیح‌اللّه‌]]» بودن‌ او چشمگیرتر است‌.<ref>عناصری، ص‌ 157ـ159</ref> در اشعار مربوط‌ به‌ زیارت‌ [[امامان شیعه|امامان‌(ع)‌]]، علاوه‌ بر بیان‌ ویژگیهای‌ هریك‌، بر شكوه‌ بارگاه‌ و مقبره ایشان‌ تأكید می‌شود.<ref>عناصری، ص‌ 135؛ شهری‌باف‌، ج‌ 3، ص‌ 447</ref> با این‌ حال‌، مهم‌ترین‌ و معروف‌ترین‌ مضمون‌ این‌ اشعار دعوت‌ مردم‌ به‌ سفر زیارتی‌ است‌ كه‌ معمولاً در مورد زیارت‌ مزار [[امام حسین(ع)|امام‌ حسین‌(ع)]] با این‌ مصراع‌ آغاز می‌شود: «هر كه‌ دارد هوس‌ كرب‌ و بلا بسم‌اللّه‌»<ref>عناصری‌، ص‌ 143</ref> و به‌ یك‌ تا چهار مصراعِ صلوات‌ ختم‌ می‌شود.
با وجود مشابهت‌ مضمون‌ شعرهای‌ چاووشی‌ با سایر اشعار راجع‌ به‌ [[منقبت‌]] یا [[عزاداری‌]] اولیا، در هر سفر زیارتی‌ بر مضامینی‌ تأكید می‌شود كه‌ با مقصد زائران‌ مناسبت‌ دارد و حال‌ و هوا و شوق‌ [[زیارت]] و امیدواری‌ به‌ حصول‌ حاجات‌ و قبولی‌ [[توبه‌]] در این‌ اشعار غالب‌ است‌؛ ازاین‌رو، گاه‌ چاووشان‌ در هر سفر بالبداهه‌ نیز اشعاری‌ می‌سرودند.<ref>عناصری‌، ص‌ 135ـ137، 153ـ154</ref> در اشعار چاووشی‌ مربوط‌ به‌ [[حج‌]]، مضمونهای‌ راجع‌ به‌ قربانی‌ كردن‌ [[اسماعیل (ع)]] با تأكید بر «[[ذبیح‌ الله]]» بودن‌ او چشمگیرتر است‌.<ref>عناصری، ص‌ 157ـ159</ref> در اشعار مربوط‌ به‌ زیارت‌ [[امامان شیعه|امامان‌(ع)‌]]، علاوه‌ بر بیان‌ ویژگیهای‌ هریك‌، بر شكوه‌ بارگاه‌ و مقبره ایشان‌ تأكید می‌شود.<ref>عناصری، ص‌ 135؛ شهری‌باف‌، ج‌ 3، ص‌ 447</ref> با این‌ حال‌، مهم‌ترین‌ و معروف‌ترین‌ مضمون‌ این‌ اشعار دعوت‌ مردم‌ به‌ سفر زیارتی‌ است‌ كه‌ معمولاً در مورد زیارت‌ مزار [[امام حسین(ع)|امام‌ حسین‌(ع)]] با این‌ مصراع‌ آغاز می‌شود: «هر كه‌ دارد هوس‌ كرب‌ و بلا بسم‌الله»<ref>عناصری‌، ص‌ 143</ref> و به‌ یك‌ تا چهار مصراعِ صلوات‌ ختم‌ می‌شود.


==کاربردهای دیگر==
==کاربردهای دیگر==
کاربر ناشناس