کاربر ناشناس
چاووش‌خوانی (آیین): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←همراه و راهنمای زائرین
imported>A.atashinsadaf جز (←تاریخچه) |
imported>A.atashinsadaf |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
===همراه و راهنمای زائرین=== | ===همراه و راهنمای زائرین=== | ||
دسته دیگری از چاووشان در | دسته دیگری از چاووشان در سفر همراه كاروان بودند و در كنار كار چاووش‌خوانی ـ كه در تمام سفر ادامه می‌یافت ـ به عنوان راهنمای حرفه‌ای زائران عمل می‌كردند. آنان در گذشته، برای حفاظت از قافله، تفنگ یا شمشیری با خود حمل می‌كردند و علاوه بر اعلام زمان حركت، استراحت، تدارك محل سكونت و خرید مایحتاج، راهنمایی زائران را در اماكن زیارتی نیز برعهده داشتند. <ref>طباطبائی‌اردكانی، ص 464</ref> در شهرهای بزرگ، این گروه از چاووشان را چند هفته قبل از آغاز مسافرت به خدمت می‌گرفتند.<ref>شهری‌باف، ج 3، ص 453</ref> این گونه چاووشیها صورت كاملاً حرفه‌ای داشت و در برخی اسناد، از جمله در آمارنامه‌ای تهیه شده در 1310ش در [[آران و بیدگل|بیدگل]] [[كاشان]]، چاووشی به عنوان شغل، ثبت شده است.<ref>وصاف بیدگلی، ص 43</ref> | ||
==منبع درآمد== | ==منبع درآمد== | ||
هر زائر، به تناسب وضع مالی و مقام اجتماعی خود، در ازای این خدمات مبلغی به چاووشان می‌پرداخت. به گزارش اوبن،<ref>ص 18</ref> در دوره [[قاجار]]، ثروتمندان بین پانزده تا بیست تومان و گاه بیشتر حق‌الزحمه و انعام می‌دادند، ولی دستمزدی كه افراد كم‌بضاعت می‌پرداختند از چند قران تجاوز نمی‌كرد. در برخی موارد چاووش‌خوان، هنگامی كه شهر زیارتی و نمای [[حرم]] از دور پدیدار می‌شد (مثلاً تپه سلام نزدیك [[مشهد]])، هدیه‌ای به نام «گنبدنما» از زائران دریافت می‌كرد.<ref>طباطبائی اردكانی، ص 466</ref> چاووشانِ همراه كاروان، به هنگام بازگشت، چند منزل جلوتر حركت می‌كردند تا بازگشت زائران را به خانواده آنان خبر دهند و مژدگانی بگیرند.<ref>اوبن،ص 18</ref> در [[مصر]]، چاووشان كاروانهای [[حج]] (شاویش‌الحاج) نیز چنین می‌كردند.<ref>لین، ص 440</ref> | هر زائر، به تناسب وضع مالی و مقام اجتماعی خود، در ازای این خدمات مبلغی به چاووشان می‌پرداخت. به گزارش اوبن،<ref>ص 18</ref> در دوره [[قاجار]]، ثروتمندان بین پانزده تا بیست تومان و گاه بیشتر حق‌الزحمه و انعام می‌دادند، ولی دستمزدی كه افراد كم‌بضاعت می‌پرداختند از چند قران تجاوز نمی‌كرد. در برخی موارد چاووش‌خوان، هنگامی كه شهر زیارتی و نمای [[حرم]] از دور پدیدار می‌شد (مثلاً تپه سلام نزدیك [[مشهد]])، هدیه‌ای به نام «گنبدنما» از زائران دریافت می‌كرد.<ref>طباطبائی اردكانی، ص 466</ref> چاووشانِ همراه كاروان، به هنگام بازگشت، چند منزل جلوتر حركت می‌كردند تا بازگشت زائران را به خانواده آنان خبر دهند و مژدگانی بگیرند.<ref>اوبن،ص 18</ref> در [[مصر]]، چاووشان كاروانهای [[حج]] (شاویش‌الحاج) نیز چنین می‌كردند.<ref>لین، ص 440</ref> | ||