کاربر ناشناس
چاووشخوانی (آیین): تفاوت میان نسخهها
جز
←کاربردهای دیگر
imported>A.atashinsadaf جز (←درون مایه اشعار) |
imported>A.atashinsadaf جز (←کاربردهای دیگر) |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
==کاربردهای دیگر== | ==کاربردهای دیگر== | ||
چاووشان گاه به [[اذان]]گویی، [[ | چاووشان گاه به [[اذان]]گویی، [[تعزیه خوانی]] یا مداحی اولیا در جشنهای غیردینی، مثل عروسی، نیز میپرداختند <ref>عناصری، ص136ـ137؛ آلاحمد،ص50</ref>. در جشنهای [[ختنه سوران]] در [[مصر]] نیز كسانی با عنوان چاووش/ شاویش دست اندركار بخشی از مراسماند.<ref>لین، ص 511 ـ512</ref> | ||
غیر از اشعار مذهبی، چاووشخوانان به نوعی با اشعار خود به بیان وقایع و لوازم سفر و دشواریهای راه و سختگیریهای مرزبانان به هنگام ورود زوار به اراضی مقدّس نیز میپرداختند.<ref>عناصری، ص153؛ فرهنگنامه ادبی فارسی، ذیل «چاوشی»</ref> در قطعهای چاووشی، كه به روایت [[محمدعلی رجاء زفرهای]] (متوفی 1361)<ref>ص 405ـ406</ref> به دست ما رسیده است، از بیش از هفتاد وسیله و لوازم سفر زائران نام برده شده است. در این چاووشینامه، كه به هنگام شبگیر كردن (سحرخیزی) و آمادگی حركت از منزلی به منزل دیگر خوانده میشد، با ذكر نام وسایل به مسافران هشدار داده میشد كه چیزی را جا نگذارند. ذكر نام قوطی گوگرد، ذرهبین، مگسپران، وافور و قوطی تریاك در این مجموعه جالب توجه است. | غیر از اشعار مذهبی، چاووشخوانان به نوعی با اشعار خود به بیان وقایع و لوازم سفر و دشواریهای راه و سختگیریهای مرزبانان به هنگام ورود زوار به اراضی مقدّس نیز میپرداختند.<ref>عناصری، ص153؛ فرهنگنامه ادبی فارسی، ذیل «چاوشی»</ref> در قطعهای چاووشی، كه به روایت [[محمدعلی رجاء زفرهای]] (متوفی 1361)<ref>ص 405ـ406</ref> به دست ما رسیده است، از بیش از هفتاد وسیله و لوازم سفر زائران نام برده شده است. در این چاووشینامه، كه به هنگام شبگیر كردن (سحرخیزی) و آمادگی حركت از منزلی به منزل دیگر خوانده میشد، با ذكر نام وسایل به مسافران هشدار داده میشد كه چیزی را جا نگذارند. ذكر نام قوطی گوگرد، ذرهبین، مگسپران، وافور و قوطی تریاك در این مجموعه جالب توجه است. |