احمد بن محمد برقی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد بن عبدالرحمان برقی''' (۲۰۰ - ۲۷۴ یا ۲۸۰) مشهور به '''برقی''' [[حدیث|محدث]]، مورخ و مؤلف [[شیعه]] در قرن سوم [[هجری قمری]]، از اصحاب [[امام جواد]](ع) و [[امام هادی]](ع) و صاحب کتاب [[المحاسن]] است. وی در میان شیعه و [[اهل سنت]] دارای [[وثاقت]] و جایگاه والایی است. عده‌ای نیز او را به دلیل روایت از ضعفا ضعیف شمرده‌اند.

علمای رجال، [[کنیه]] او را ابو جعفر ذکر کرده‌اند.<ref>شیخ طوسی، الفهرست، ص۶۲؛ ابن غضائری، رجال، ص۳۹.</ref>

 

== مصاحبت با ائمه اطهار(ع) ==

علمای رجال، او را از اصحاب [[امام جواد]](ع) و [[امام هادی]](ع) دانسته‌اند <ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ج1، ص 383؛ شیخ طوسی، الفهرست، ج 1، ص 116</ref> اما در روایات وی ذکری از دو امام نیست. تنها در روایتی آمده هنگامی که او در [[سامرا]] بود، از جانب «آن مرد» فرستاده‌ای به نزد او و همراهش آمده و درباره وثاقت برخی از راویان و اصحاب به آنان مطلبی را گفته است {{یادداشت|كنت أنا وأحمد بن أبي عبد الله البرقي بالعسكر فورد علينا رسول من الرجل فقال لنا: الغائب العليل ثقة، وأيوب بن نوح، وابراهيم بن محمد الهمداني، وأحمد بن حمزة، وأحمد ابن اسحاق ثقات جميعا.}} که قرائن نشان می‌دهد مراد از «آن مرد»، امام هادی(ع) بوده است.<ref>نجاشی، اختیار معرفة الرجال، ج۲، ص۸۳۱.</ref>

همه بزرگان و دانشمندان شیعه نظیر [[احمد بن علی نجاشی|نجاشی]]، [[شیخ طوسی]] و [[علامه حلی]] برقی را ستوده و او را مورد وثاقت و اعتماد دانسته‌اند.<ref>نجاشی، رجال، ص۷۶؛ شیخ طوسی، الفهرست، ص۶۲؛ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ۶۳.</ref> احمد بن محمد خالد نزد [[اهل سنت]] نیز دارای جایگاه والایی است.

روایت احمد از راویان ضعیف و اعتماد بر [[حدیث مرسل|احادیث مرسل]] موجب شد [[احمد بن محمد بن عیسی اشعری]] رییس محدثان قمی، او را از [[قم]] تبعید کند اما پس از مدتی او را به قم بازگرداند و از وی پوزش خواست و حتی در مراسم [[تشییع جنازه]] برقی، پا برهنه و بدون [[عمامه]] حاضر شد تا رفتار پیشین خویش را جبران نماید.<ref>شیخ طوسی، الفهرست، ص۶۲؛ علامه حلی، خلاصة الاقوال، ص۶۳؛ علامه حلی، رجال، ص۱۴، ش۷؛ فرشچیان، پیشگامان تشیع، ص۱۰۴</ref>

[[وحید بهبهانی]] می‌نویسد: «مورد اعتماد بودن برقی قطعی است و آن چه منتقدان گفته‌اند برای ما ثابت نشده، حتی اگر او بر ضعیفان اعتماد کرده باشد می‌توان گفت روش او در نقل حدیث صحیح نبوده است.»<ref>وحید بهبهانی، الفوائد الرجالیة، ص۴۳.</ref>

 

[[ابن غضائری]] هم می‌گوید: «طعن قمیین مربوط به کسانی است که احمد از آنها نقل حدیث می‌کرد بوده، نه شخص احمد بن خالد برقی.»<ref>ابن غضائری، رجال، ص۳۹.</ref>

برقی از قریب به دویست نفر نقل [[حدیث]] و کتاب‌های بیش از صد نفر را نیز روایت کرده است<ref>سید علی آقایی، مقایسه تحلیلی سه چاب کتاب الرجال برقی.</ref> [[آیت الله خویی]] و در جای جای کتاب خویش به آنان اشاره می‌کند.<ref>خویی، معجم رجال الحدیث، ج۲، ص۳۱ و ۳۲، ۲۲۶ و ۲۲۷، ۲۶۶ و ۲۶۷.</ref>