پرش به محتوا

هشام بن عبدالملک: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۷ مارس ۲۰۲۳
جز
اصلاح نام مغنیه
(←‏ویژگی ها: اصلاح متن)
جز (اصلاح نام مغنیه)
خط ۶۶: خط ۶۶:


==وضعیت شیعیان در زمان حکومت هشام==
==وضعیت شیعیان در زمان حکومت هشام==
هشام در میان خلفای اموی به سیاستمداری و خشونت معروف بود و با توجه به این دو ویژگی، او را با [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] و [[عبدالملک بن مروان|عبدالملک]] مقایسه کرده‌اند. گفته شده که او با تدبیر و تکیه بر قدرت نظامی، بسیاری از قیام‌ها و شورش‌ها را سرکوب می‌کرد و مخالفان را می‌کشت.<ref>مغینه، الشیعة و الحاکمون، بی‌تا، ص۱۱۴.</ref>
هشام در میان خلفای اموی به سیاستمداری و خشونت معروف بود و با توجه به این دو ویژگی، او را با [[معاویة بن ابی‌سفیان|معاویه]] و [[عبدالملک بن مروان|عبدالملک]] مقایسه کرده‌اند. گفته شده که او با تدبیر و تکیه بر قدرت نظامی، بسیاری از قیام‌ها و شورش‌ها را سرکوب می‌کرد و مخالفان را می‌کشت.<ref>مغنیه، الشیعة و الحاکمون، بی‌تا، ص۱۱۴.</ref>


بنابر آنچه محمدجواد مغنیه، تاریخ‌نگار معاصر گفته است، هشام هیچ حرمتی برای جان مسلمانان قائل نبود و با کوچکترین بهانه‌ای آنان را می‌کشت و مخصوصاً [[شیعه|شیعیان]] و پیروان [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت]] بیشترین فشار و ضربه را از سوی او متحمل می‌شدند. بدین ترتیب هشام در نامه‌ای به کارگزاران خود فرمان داد تا بر شیعیان سخت بگیرند و آنان را تحت‌فشار قرار دهند، آنها را زندانی کنند، آثارشان را محو کنند، خون‌شان را بریزند و از حقوق بیت‌المال محروم‌شان کنند<ref>مغینه، الشیعة و الحاکمون، بی‌تا، ص۱۱۴.</ref>
بنابر آنچه محمدجواد مغنیه، تاریخ‌نگار معاصر گفته است، هشام هیچ حرمتی برای جان مسلمانان قائل نبود و با کوچکترین بهانه‌ای آنان را می‌کشت و مخصوصاً [[شیعه|شیعیان]] و پیروان [[اهل البیت علیهم السلام|اهل‌بیت]] بیشترین فشار و ضربه را از سوی او متحمل می‌شدند. بدین ترتیب هشام در نامه‌ای به کارگزاران خود فرمان داد تا بر شیعیان سخت بگیرند و آنان را تحت‌فشار قرار دهند، آنها را زندانی کنند، آثارشان را محو کنند، خون‌شان را بریزند و از حقوق بیت‌المال محروم‌شان کنند<ref>مغنیه، الشیعة و الحاکمون، بی‌تا، ص۱۱۴.</ref>


هشام بن عبدالملک علاوه بر صدور این فرمان‌های عمومی، برای بعضی از شیعیان دستور خاص صادر می‌کرد؛ وی به فرماندار خود در [[کوفه]] دستور داد خانه [[کمیت بن زید اسدی]]، شاعر اهل‌بیت(ع) را خراب کند و زبان و دست او را به جرم ستایش خاندان پیامبر(ص) ببرّد.<ref>امینی، الغدیر، بی‌تا، ج۲، ص۲۰۵؛ اعیان الشیعه، السید محسن الأمین، ج۹، ص۳۴.</ref> کارگزاران هشام در شهرهای مختلف نیز سختگیری‌های بسیاری به شیعیان می‌کردند، و گفته شده که یوسف بن عمر ثقفی، فرماندار [[عراق]]، به حدّی با مردم بدرفتاری می‌کرد که او را جانشین [[حجاج بن یوسف]] می‌دانستند.<ref>زرکلی، الاعلام، بی‌تا، ج۸، ص۲۴۳.</ref>
هشام بن عبدالملک علاوه بر صدور این فرمان‌های عمومی، برای بعضی از شیعیان دستور خاص صادر می‌کرد؛ وی به فرماندار خود در [[کوفه]] دستور داد خانه [[کمیت بن زید اسدی]]، شاعر اهل‌بیت(ع) را خراب کند و زبان و دست او را به جرم ستایش خاندان پیامبر(ص) ببرّد.<ref>امینی، الغدیر، بی‌تا، ج۲، ص۲۰۵؛ اعیان الشیعه، السید محسن الأمین، ج۹، ص۳۴.</ref> کارگزاران هشام در شهرهای مختلف نیز سختگیری‌های بسیاری به شیعیان می‌کردند، و گفته شده که یوسف بن عمر ثقفی، فرماندار [[عراق]]، به حدّی با مردم بدرفتاری می‌کرد که او را جانشین [[حجاج بن یوسف]] می‌دانستند.<ref>زرکلی، الاعلام، بی‌تا، ج۸، ص۲۴۳.</ref>
۴۴۱

ویرایش