پرش به محتوا

هشام بن عبدالملک: تفاوت میان نسخه‌ها

(افزودن الگوی درجه‌بندی)
خط ۷۴: خط ۷۴:
==اتفاقات مهم دوران خلافت==
==اتفاقات مهم دوران خلافت==
در دوره خلافت هشام اتفاقاتی رخ داد که مهمترین آنها عبارتند از:
در دوره خلافت هشام اتفاقاتی رخ داد که مهمترین آنها عبارتند از:
* شهادت امام محمد باقر(ع)
یکی از مهمترین اتفاقات زمان هشام، شهادت [[امام محمد باقر(ع)]] دانسته شده که در [[سال ۱۲۴ قمري|سال ۱۲۴ق]] صورت گرفت و شیعیان معتقدند به‌دستور هشام بن عبدالملک صورت گرفت.<ref>مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۲۰۳.</ref>


* فتوحات در خراسان
* فتوحات در خراسان
خط ۸۵: خط ۸۸:


* فعالیت سیاسی و نظامی خوارج
* فعالیت سیاسی و نظامی خوارج
در زمان هشام، [[خوارج]] در دیگر سرزمین‌های اسلامی فعالیت گسترده داشتند. آنان سیستان و [[کرمان]] و جنوب خراسان را پناهگاه خود قرار دادند و در آنجا فعالیت می‌کردند. در سال ۱۰۷ق، خوارج بر سیستان مسلط شدند و رئیس شرطۀ شهر زرنح، بشر الحواری، را کشتند و جنبش خود را تا خراسان گسترش دادند.<ref>یعقوبی، تاریخ، بی‌تا، ج۲، ص۳۰۸.</ref>
[[خوارج]] در دوره خلافت هشام بن عبدالملک در سرزمین‌های سیستان و [[کرمان]] و جنوب خراسان حضور فعال داشتند و در سال ۱۰۷ق بر سیستان مسلط شدند و محدوده تسلط خود را تا خراسان گسترش دادند.<ref>یعقوبی، تاریخ، بی‌تا، ج۲، ص۳۰۸.</ref>


* فعالیت داعیان بنی‌عباس
* فعالیت داعیان بنی‌عباس
یکی دیگر از وقایع مهم زمان هشام، پراکنده شدن داعیان و مبلّغان [[بنی‌عباس]] در سرزمین‌های شرقی [[اسلام]] ، و آغاز جنبش‌های [[شیعه|شیعیان]] بود که پنهانی فعالیت می‌کردند.<ref>ابن‌طقطقی، الفخری فی الآداب السلطانیه والدول الاسلامیه، بی‌تا، ج۱، ص۱۳۳.</ref>
یکی دیگر از وقایع مهم زمان هشام، پراکنده شدن داعیان و مبلّغان [[بنی‌عباس]] در سرزمین‌های شرقی [[اسلام]] و آغاز جنبش‌های [[شیعه|شیعیان]] بود که پنهانی فعالیت می‌کردند.<ref>ابن‌طقطقی، الفخری فی الآداب السلطانیه والدول الاسلامیه، بی‌تا، ج۱، ص۱۳۳.</ref>
 
===شهادت امام محمد باقر علیه السلام===
یکی از مهم ترین اتفاقات زمان هشام، شهادت [[امام محمد باقر (ع)]] است که در [[سال ۱۲۴ قمري|سال ۱۲۴ق]] صورت گرفت. شیعیان معتقدند، [[امامت|امام]] به دستور هشام مسموم شد و به [[شهادت]] رسید.<ref>مستوفی، تاریخ گزیده، ۱۳۶۲ش، ج۱، ص۲۰۳.</ref>
امام محمدباقر(ع) فقط در حکومت هشام به دمشق رفت و در این سفر فرزندش، [[امام جعفر صادق (ع)]] ، نیز همراهش بود. به گفته‌ی ابن ابی الحدید، احضار امام(ع) به دمشق پس از مراسم حجی بود که در آن هشام شاهد احترام فوق‌العادۀ مردم به امام(ع) بود و ظاهراً قصدش از این کار،ترساندن امام بوده که به هدفش نرسید.<ref>ابن‌ابی الحدید، شرح نهج‌البلاغه، ۱۳۸۵ش، ج۱۱، ص.۴۴.</ref>


==ویژگی ها==
==ویژگی ها==
۴۴۱

ویرایش