confirmed، templateeditor
۱۰٬۷۷۱
ویرایش
جز (تمیز کاری) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|پانویس= | |پانویس= | ||
}} | }} | ||
'''حِلّه'''، شهری در [[عراق]] در حدود نود کیلومتری جنوب [[بغداد]]. گفته شده این شهر را سیفالدوله، چهارمین امیر مَزیدیان، در ۴۹۳ یا ۴۹۵ق بنا کرده است. در [[قرن پنجم]] [[هجری قمری]] به دارالعلم [[شیعه]] تبدیل شد و علما و [[فقیه|فقهای]] برجسته شیعه در آن ظهور کردند. در قرن هفتم، [[حوزه علمیه حله]] پررونقترین مرکز علمی [[شیعه]] و محل تدریس علمای بزرگ شیعه بود و خاندانهای علمی زیادی چون آل بطریق، [[آل نَما]]، [[آل طاووس]]، و آل مطهر در این شهر ظهور کردند. علمایی مانند [[ابن ادریس حلی]]، [[ | '''حِلّه'''، شهری در [[عراق]] در حدود نود کیلومتری جنوب [[بغداد]]. گفته شده این شهر را سیفالدوله، چهارمین امیر مَزیدیان، در ۴۹۳ یا ۴۹۵ق بنا کرده است. در [[قرن پنجم]] [[هجری قمری]] به دارالعلم [[شیعه]] تبدیل شد و علما و [[فقیه|فقهای]] برجسته شیعه در آن ظهور کردند. در قرن هفتم، [[حوزه علمیه حله]] پررونقترین مرکز علمی [[شیعه]] و محل تدریس علمای بزرگ شیعه بود و خاندانهای علمی زیادی چون آل بطریق، [[آل نَما]]، [[آل طاووس]]، و آل مطهر در این شهر ظهور کردند. علمایی مانند [[ابن ادریس حلی]]، [[علامه حلی]]، [[محقق حلی]]، [[سید بن طاووس]]، [[ابن فهد حلی]] از این شهر بودهاند. | ||
آثار باستانی بسیاری مثل محل تولد [[حضرت ابراهیم | آثار باستانی بسیاری مثل محل تولد [[حضرت ابراهیم(ع)]]، مقام جمجمه، [[رد الشمس|مسجد شمس]] و... در این شهر واقع شده است. | ||
==جغرافیا== | ==جغرافیا== | ||
[[پرونده:نقشه حله.jpg|250px|بندانگشتی|موقعیت جغرافیای حله مرکز استان بابِل در [[عراق]]]] | [[پرونده:نقشه حله.jpg|250px|بندانگشتی|موقعیت جغرافیای حله مرکز استان بابِل در [[عراق]]]] | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
*در دوره [[مغول|مغولان]]، اداره امور حلّه با [[کوفه]] ادغام شد و هر دو شهر زیرنظر یک کارگزار عالیمقام، با عنوان «صدرالاعمال الحلّیة و الکوفیة» اداره میشد، که او نیز تابع ولایت [[بغداد]] بود.<ref>عماد عبدالسلام رئوف، ص ۲۸۱</ref> | *در دوره [[مغول|مغولان]]، اداره امور حلّه با [[کوفه]] ادغام شد و هر دو شهر زیرنظر یک کارگزار عالیمقام، با عنوان «صدرالاعمال الحلّیة و الکوفیة» اداره میشد، که او نیز تابع ولایت [[بغداد]] بود.<ref>عماد عبدالسلام رئوف، ص ۲۸۱</ref> | ||
*در قرن نهم حلّه صحنه درگیری میان حاکمان خاندانهای [[قراقويونلوها|قراقویونلو]] و [[آققوینلو]] و [[مشعشعیان]] بود.<ref>عبدالسلام رئوف، ص ۲۸۶-۲۸۹؛ یوسف حلّی، قسم ۱، ص۱۰۰-۱۱۲</ref> | *در قرن نهم حلّه صحنه درگیری میان حاکمان خاندانهای [[قراقويونلوها|قراقویونلو]] و [[آققوینلو]] و [[مشعشعیان]] بود.<ref>عبدالسلام رئوف، ص ۲۸۶-۲۸۹؛ یوسف حلّی، قسم ۱، ص۱۰۰-۱۱۲</ref> | ||
*در نیمه نخست قرن دهم، حلّه بهدست [[صفویه|صفویان]] افتاد. در ۹۱۴ [[شاه اسماعیل صفوی|شاهاسماعیل صفوی]] در راه سفر به [[عتبات عالیات | *در نیمه نخست قرن دهم، حلّه بهدست [[صفویه|صفویان]] افتاد. در ۹۱۴ [[شاه اسماعیل صفوی|شاهاسماعیل صفوی]] در راه سفر به [[عتبات عالیات]] از شهر دیدن کرد.<ref>خواندمیر، ج ۳، ص ۴۹۴-۴۹۵؛ اسکندر منشی، ج ۱، ص ۵۸؛ عزّاوی، ج ۳، ص ۳۴۱-۳۴۲</ref> حلّه تا ۹۴۱ جزو قلمروِ صفویان بود و در این زمان همراه دیگر شهرهای عراق به تصرف سلطان عثمانی، [[سلیمان قانونی]]، درآمد.<ref>عزّاوی، ج ۴، ص ۱۴، ۲۹؛ یوسف حلّی، قسم ۱، ص ۱۱۴</ref> | ||
*حلّه حدود یک قرن تحت سلطه دولت عثمانی بود تا اینکه در ۱۰۳۲، [[شاه عباس اول]] صفوی بر [[عراق]] چیره شد و بر حلّه همانند دیگر شهرها کارگزاری گماشت.<ref>اسکندر منشی، ج ۳، ص ۹۹۸-۱۰۰۰، ۱۰۳۳-۱۰۳۴؛ جنابدی، ص ۸۸۷، ۸۹۸</ref> | *حلّه حدود یک قرن تحت سلطه دولت عثمانی بود تا اینکه در ۱۰۳۲، [[شاه عباس اول]] صفوی بر [[عراق]] چیره شد و بر حلّه همانند دیگر شهرها کارگزاری گماشت.<ref>اسکندر منشی، ج ۳، ص ۹۹۸-۱۰۰۰، ۱۰۳۳-۱۰۳۴؛ جنابدی، ص ۸۸۷، ۸۹۸</ref> | ||
*در ۱۲۹۷، حلّه یکی از هفت شهرستان (ولایت) استان (لواء) [[بغداد]] گردید<ref>سامی، قاموس الاعلام؛ اسود، ج ۱، ص ۱۳۶</ref> و بهتدریج توسعه و اهمیت یافت و نواحی مختلفی چون [[شوشه]]، مهاجرین، [[بَرمَلاحه]] و [[غامریه]] به آن پیوستند.<ref>عبدالجبار ناجی، ص ۲۰۵</ref> | *در ۱۲۹۷، حلّه یکی از هفت شهرستان (ولایت) استان (لواء) [[بغداد]] گردید<ref>سامی، قاموس الاعلام؛ اسود، ج ۱، ص ۱۳۶</ref> و بهتدریج توسعه و اهمیت یافت و نواحی مختلفی چون [[شوشه]]، مهاجرین، [[بَرمَلاحه]] و [[غامریه]] به آن پیوستند.<ref>عبدالجبار ناجی، ص ۲۰۵</ref> |