بحث:وحشی بافقی

سلام و خداقوت

@Ma.rezapour: با تشکر از زحمات نگارش این مدخل

«مولانا کمال‌الدین محمد وحشی بافقی (۹۳۹ـ ۹۹۱ق)، متولد بافق یزد، یکی از شاعران نام‌آور ایران در قرن دهم هجری است.» تعابیری مثل مولوی و مولانا القاب هستند همچون آیت الله و حجت الاسلام که جهت تعظیم شخصیت بیان می‌شوند و در ویکی نباید به کار برده شوند. تعبیر «شاعر نام آور» نیز خالی از این ایراد نیست و جانب‌دارانه است.

«وحشی از زبردست‌ترین شاعران قرن دهم به‌شمار می‌رود.» این عبارت جانبدارانه است مگر این که قائل آن مشخص شده و به صورت گزارشی نوشته شود.
«وحشی بافقی شاعری غزلسرا بوده که با غزلیات عاشقانه‌اش و منظومه‌های «ناظر و منظور» و «فرهاد و شیرین» شناخته می‌شود.» عبارت گزارشی نیست.
«وحشی بافقی اشعاری در مدح و منقبت اهل بیت(ع) دارد.» این جمله به منبعی ارجاع داده شده که اثر خود وحشی نیست. از نظر قواعد اثبات پذیری و ارجاع درست نیست. برای این جمله یا باید به اشعار خود وحشی ارجاع دهید یا عبارت را به نحوی گزارشی کنید.
«وحشی قصایدی دارد که در مدح بزرگان دین سروده است.» ایراد قبلی به ارجاع این جمله نیز وارد است.
«وحشی بافقی در عرصه شعر عاشورایی طبع‌آزمایی و قلم‌فرسایی کرده و ترکیب‌بندی در رثای امام حسین(ع) سروده است که در شمار آثار متوسط وحشی ارزیابی می‌شود.» همچنین ایراد قبلی به این تعابیر و ارجاعات آن وارد است.
«در دیوان کامل وحشی بافقی به جز ترکیب‌بند عاشورایی وی، در سه مورد دیگر از امام حسین(ع) و کربلا یاد شده است.» باید گزارشی نوشته شود.
«دیوان کامل وحشی بافقی دارای ۳۹۷ غزل، ۴۱ قصیده، ۴۳ قطعه، ۱۰ ترکیب‌بند، یک ترجیع‌بند، ۷۶ رباعی و ۱۰ مثنوی است.» گزارشی نیست.
«سه مثنوی از او به نام خلد برین، ناظر و منظور، شیرین و فرهاد مشهور است.» گزارشی نیست.
«در دیوان وحشی چهل و یک قصیده در ستایش شاه طهماسب جای دارد.» گزارشی نیست.
«شاعران معاصر او و بعد او خواسته‌اند به شیوه او سخن‌سرایی کنند، اما توفیقی نیافتند.» گزارشی نیست.
«در شعرش بیش از همه به نظامی و سعدی نظر دارد. در میان اشعار وحشی هجوهای تندی هم جای گرفته است که بعضی از آنان در نکوهش شاعران معاصرش چون محتشم کاشانی است. وحشی بافقی به شیوه‌ای نزدیک به سبک هندی [یادداشت ۲] شعر می‌گفت.» ادبیات این جملات گزارشی نیستند.
«شاعر در دیوان خود از داستان‌های قرآنی و روایات اسلامی بهره برده است.تبیین مفاهیم و فضایل دینی و اخلاقی چون قناعت، بخشش، عدل و انصاف و تحسین آنها و تشریح رذایل اخلاقی چون تظاهر، کبر، حرص و حسد و پرهیز از آنها، از جمله موضوعاتی است که جنبه تعلیمی و اخلاقی شعر او را برجسته کرده است.[۴۰] وحشی اشعار زیادی در ضد ریا و ریاکاران دارد.[۴۱] درون‌مایه‌های عرفانی در اشعار وحشی بافقی به ویژه در منظومه خلد برین، از وجوه برجسته اندیشه‌های اوست.» در این جملات یا به اشعار خود وحشی ارجاع شود یا ادبیات گزارشی شود که ترجیح با دومی است.

با تشکر --رضا پوراسمعیل (بحث) ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۵ (+0330) @R.pouresmaeil: سلام علیکم. تشکر از جنابعالی که وقت زیادی برای نقد این مقاله گذاشتید. برخی نکات ارزشمندی که فرمودید انجام شد. در پاره‌ای از موضوعات که اشاره کردید، ظاهرا برخاسته از نگاهی است که «زبان» را فاقد کارکرد خلاقانه می‌داند و با زبان برخوردی متصلبانه دارد. موضوعات مطروحه سبب بی‌اصالت‌شدن نوشتار می‌شود و زبان را از جایگاه ذاتی خود دور می‌کند. موضوعاتی مانند اینکه «فلان شاعر، غزلسرا است» چرا باید گزارشی نوشته شود؟ اگر اینگونه باشد، که باید شاعر بودن را هم گزارشی نوشت. سپاس--Ma.rezapour (بحث) ‏۱۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۹:۳۲ (+0330)

سلام و ادب و خدا قوت...(گفته شده مباحث مربوط به منجی و مهدویت در سروده‌های وحشی به چشم می‌خورد...

وحشی بافقی اشعاری در ستایش حضرت رسول(ص)، شب معراج،در مدح امام علی(ع)،امام رضا(ع)و امام زمان(ع)سروده است...)به نظر می رسد گفته شده با سروده است زیاد تناسب ندارد. Mahdi1382 (بحث) ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۶ (+0330)

سلام مجدد... به نظرم مناسب بود اشاره‌ای به سه مثنوی معروفش می‌شد. در این حد مثلاً: مثنوی خلد برین دارای ۹ بخش است که با این ابیات شروع می شود:

خامه برآورد صدای صریر/ بلبلی از خلدبرین زد صفیر/ خلدبرین ساحت این گلشن است/ خامه در او بلبل دستان زن است... و با این ابیات در بخش نهم پایان می‌پذیرد: آنکه ترا مایه جان می‌دهد/ هر چه طلب می‌کنی آن می‌دهد/ جان طلب و بگذر ازین آب وخاک/ جسم رها کن که شوی جان پاک/ وحشی ازین گفته فروبند لب/ روز نهان است و عیان است شب.../

البته اگر اطلاعات دیگر هم اجمالاً داده بشود خالی از لطف نیست. مانند وجه تسمیه وتعداد ابیات و...الامر الیکم. Mahdi1382 (بحث) ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۵ (+0330)

@Mahdi1382: سلام علیکم. تشکر از عنایتی که داشتید و نکاتی که فرمودید. با توجه به اینکه مقاله باید رویکردی شیعی داشته باشد، از تفصیل مطالب غیرمربوطه پرهیز داشتم. سپاس از شما.--Ma.rezapour (بحث) ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۵۲ (+0330)

@Ma.rezapour: سلام علیکم. وقت عالی به‌خیر. از مدخل شکرشکنی که نگاشته‌اید بهره‌مند شدم.

تکرار کلمه

در بخش «اشعار در مدح پیامبر(ص) و اهل‌بیت(ع)» هر چهار جمله اول با کلمه وحشی آغاز شده و این واژه در پنج جمله از شش جمله این بخش تکرار شده! در بافت مدخل نیز در موارد متعددی می‌شد از واژه‌های جایگزین مانند شاعر، این شاعر، شاعر بافقی و مانند آن استفاده کرد. Naghavi (بحث) ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۵۰ (+0330)