بحث:آیه ۳ سوره حمد
- سلام و ادب و خداقوت... در این عبارت (از نظر برخی مفسران وجه عمومیت صفتِ رحمانیتِ خداوند نسبت به همهٔ بندگانش این است که او آن‌ها را آفریده و روزی‌شان را می‌دهد؛ جهت اختصاص‌یافتن رحیمیت...)به نظرم اگر واژه جهت نیز وجه می‌شد گویاتر بود.--Mahdi1382 (بحث) ۱۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۲ (+0330)
- سلام مجدد...(به نظر آیت‌الله مکارم شیرازی، مفسر و صاحب تفسیر نمونه...) تعبیر به صاحب به نظرم غیر متعارف است مخصوصا که نویسندگانی با او همکاری داشته‌اند. --Mahdi1382 (بحث) ۱۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۲ (+0330)
- (نقل شده که خداوند نسبت به جمیع آفریده‌هایش رحمن...) رحمان هم در مدخل نوشته‌اید و به نظرم برای عرف آشناتر است. --Mahdi1382 (بحث) ۱۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۱۸ (+0330)
- (و فرد متأثِّر شده را به برطرف کردن نیاز او وامی‌دارد)متأثِّر شده به نظرم نامأنوس است مثلاً می‌شد بگوییم: (و این تأثر او را به برطرف کردن نیاز او وامی‌دارد) یا این که :(فرد پس از این تأثر به برطرف کردن نیاز او روی می‌آورد.) Mahdi1382 (بحث) ۱۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۷:۳۵ (+0330)
- (در زندگی دنیا آنان را توفیق و الطافی می‌دهد)فعل می‌دهد برای الطاف به نظر نامأنوس است. Mahdi1382 (بحث) ۱۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۱۷ (+0330)
- (اما در آیه سوم حمد نظر به بقای وجود در دنیا و اعاده آن در آخرت است که موجب استحقاق حمد و ستایش می‌شود) با توجه به بقای وجود مناسب بود در نمونه‌هایی از ترجمه، ترجمه‌ای که رحمان را نزدیک به این احتمال ترجمه کرده ذکر می‌شد مانند ترجمه بهرام پور:https://quran.inoor.ir/fa/ayah/1/3/( آن هستى بخش مهربان) Mahdi1382 (بحث) ۱۸ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۳۱ (+0330)