ابن‌ادریس حلی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسبت کنار نهادن تمامی روایات به ابن ادریس را نیز نادرست شمرده‌اند، زیرا وی [[خبر متواتر]] و خبر مقرون به قراین قطعی را حجت می‌دانسته و فقط عمل کردن به [[خبر واحد]] را نفی می‌کرده است.<ref>ابن‌ادریس حلّی، ۱۴۱۰-۱۴۱۱، ج۱، ص۴۷.</ref> برخی علمای پیش از او، مانند [[سید مرتضی علم الهدی]] <ref>ج۱، ص۵۰۵۱.</ref> و نیز برخی از علمای دیگر قرن ششم، مانند [[ابن شهر آشوب]]<ref>(ذیل إسراء: ۳۶).</ref>، [[فضل بن حسن طبرسی|طَبْرِسی]] <ref>(ذیل حجرات: ۶)</ref> و [[ابن زهره]]<ref>ص۳۲۹.</ref> هم بدان قائل بوده‌اند و پذیرش این نظر به هیچ‌وجه نمی‌تواند موجب طعن و ضعف ابن ادریس باشد.<ref>مازندرانی‌حائری، ج۵، ص۳۴۶؛ تفرشی، ج۴، ص۱۳۲؛ بناری، ص۲۶۳.</ref>

از جمله پیامدهای انکار حجیت [[خبر واحد]] از جانب ابن ادریس، توجه بیشتر او به ظواهر [[قرآن]] و [[سنت]]، اتفاق فقها و [[اصول عملیه]] است.<ref>بناری، ص۲۷۳-۲۷۵.</ref>

به نقل [[منتجب الدین رازی]]<ref>منتجب‌الدین، ص۱۱۳.</ref>، شیخ [[سدیدالدین محمود حمصی|سدیدالدین محمود حِمِّصی]] (از فقهای معاصر ابن ادریس)، معتقد بود که ابن ادریس دچار خلط بوده و از این رو، تصانیف او قابل اعتماد نیست.

 

در عین حال گفته‌اند که آثار او در خور اعتماد است، زیرا می‌توان به تألیفات عالمان بزرگ اعتماد نمود، مگر در مواردی که خلاف آن ثابت شود.<ref>خویی، ج۱۵، ص۶۳؛ شوشتری، ج۴، ص۳۸۱، ج۹، ص۹۳.</ref>