Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۴۷۶
ویرایش
خاکساریه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مراتب سلوک در نظر خاکساریه
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←برخی رسوم آنان) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
انتساب خاکساریه به [[سلمان فارسی]] يادآور انتساب [[فتوت|اهل فتوت]] به اوست و نشانه هايى از [[فتوت]] در آيين خاكساريه باقیمانده است<ref>رجوع کنید به زرينكوب، ص 377؛ فتوّتنامهها و رسائل خاكساريّه، همان مقدمه، ص چهل وسه ـ چهل وپنج، نيز رجوع کنید به ص 219ـ220</ref>. | انتساب خاکساریه به [[سلمان فارسی]] يادآور انتساب [[فتوت|اهل فتوت]] به اوست و نشانه هايى از [[فتوت]] در آيين خاكساريه باقیمانده است<ref>رجوع کنید به زرينكوب، ص 377؛ فتوّتنامهها و رسائل خاكساريّه، همان مقدمه، ص چهل وسه ـ چهل وپنج، نيز رجوع کنید به ص 219ـ220</ref>. | ||
==مراتب سلوک در نظر خاکساریه== | ==مراتب سلوک در نظر خاکساریه== | ||
1. '''لسان''': در این مرحله یكى از [[پیر|پیران]]، طالب خاكسارى را توبه می دهد. طالب [[غسل]] كرده، پیر از سر و ابرو و سبیل و ریش او موى برمی چیند و طالب در مجلسى خاص تعهد می كند اصول [[طریقت]] را رعایت كند<ref>رجوع کنید به مدرسی عالم، 1338ش، ص 89؛ قس فتوّتنامه ها و رسائل خاكساریه، ص 171ـ174</ref>. لسان در طریقت خاكسار یادآور قول دادنِ جوانمردانِ قولى در آیین [[فتوت]] است<ref>درباره جوانمردان قولى رجوع کنید به ناصرى سیواسى، ص 24ـ25</ref> | |||
در این مرحله یكى از [[پیر|پیران]]، طالب خاكسارى را توبه می دهد. طالب [[غسل]] كرده، پیر از سر و ابرو و سبیل و ریش او موى برمی چیند و طالب در مجلسى خاص تعهد می كند اصول [[طریقت]] را رعایت كند<ref>رجوع کنید به مدرسی عالم، 1338ش، ص 89؛ قس فتوّتنامه ها و رسائل خاكساریه، ص 171ـ174</ref>. لسان در طریقت خاكسار یادآور قول دادنِ جوانمردانِ قولى در آیین [[فتوت]] است<ref>درباره جوانمردان قولى رجوع کنید به ناصرى سیواسى، ص 24ـ25</ref> | |||
2. '''پیاله''': در این مرحله در مجلسى خاص چندین [[درویش]] به قطار می ایستند و با لنگى مشهور به لنگ چهل تن، به همدیگر وصل می شوند و از دست پیر یا [[قطب]]، شربتى خاص می گیرند و به نوبت می نوشند <ref>رجوع کنید به مدرسی عالم، 1338ش، همانجا</ref>. این رسم نیز یادآور شُرب در آیین [[فتوت]] است. | |||
در | |||
3.'''کسوت''': در عهد [[قاجاریه|قاجار]] ظاهراً بازوى [[درویش|درویشانى]] را كه به این مرحله می رسیدند، با سكه اى داغ می كردند تا نشانى براى آنان باشد<ref>رجوع کنید به آیین قلندرى، ص 288؛ منجمى، ص 151ـ152</ref>. این رسم امروزه منسوخ شده است. | |||
در | |||
4. '''گل سپردن''' در گذشته رسمى در دنباله مراسم داغ كردن در مرحله كسوت بوده كه در آن، [[مرید]] پس از چندین روز داغ خود را به [[پیر]] نشان می داده است<ref>رجوع کنید به مدرسی عالم، 1338ش، همانجا؛ منجمى، ص152ـ153</ref>. | |||
در | |||
5. '''جوز شکستن''' در این مرحله، درویش خاكسار نزدِ یكى از پیران [[اهل حق]] سر می سپارد و آن پیر میوهاى معطر و جنگلى به نام جوز را در مراسمى خاص با كارد خُرد می كند<ref>رجوع کنید به افشارى، ص 387ـ388</ref> | |||
در این مرحله، [[ | |||
6. '''چراغی گرفتن''': در این مرحله، [[مرید]] طى مراسمى خاص، چراغى كه چند شمع روشن داشت از پیر می گرفت<ref>ر.ک به مدرسی عالم، 1338ش، همانجا؛ منجمى، ص 154ـ155</ref> | |||
در این مرحله، [[مرید]] لُنگى خاص از [[پیر]] می گیرد<ref>رجوع کنید به مدرسی عالم، 1338ش، ص 69</ref>. براى همین در رساله هاى آنان به جاى سَنَد [[خرقه]] از لنگ و جارى شدن لنگ سخن گفته شده است<ref>رجوع کنید به آیین قلندرى، ص 301ـ 303</ref>. با وجود رسم ارشاد در این طریقت، خاكساریه را جزو طریقه هاى بی سلسله محسوب كرده اند<ref>زرین كوب، ص 378</ref> | |||
7. '''ارشاد''': در این مرحله، [[مرید]] لُنگى خاص از [[پیر]] می گیرد<ref>رجوع کنید به مدرسی عالم، 1338ش، ص 69</ref>. براى همین در رساله هاى آنان به جاى سَنَد [[خرقه]] از لنگ و جارى شدن لنگ سخن گفته شده است<ref>رجوع کنید به آیین قلندرى، ص 301ـ 303</ref>. با وجود رسم ارشاد در این طریقت، خاكساریه را جزو طریقه هاى بی سلسله محسوب كرده اند<ref>زرین كوب، ص 378</ref> | |||
==برخی رسوم خاکساریه== | ==برخی رسوم خاکساریه== | ||