سید محمد فشارکی: تفاوت میان نسخه‌ها

}}

'''سید محمد طباطبائی فشارکی''' (۱۲۵۳–۱۳۱۶ق) از مجتهدان و مدرسان [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] در [[حوزه علمیه نجف]] و [[حوزه علمیه سامرا|حوزه علمیه سامراء]] در قرن چهاردم هجری است. پس از رحلت [[سید محمدحسن شیرازی|میرزا محمدحسن شیرازی]]، علمای حوزه از وی خواستند [[مرجع تقلید|مرجعیت تقلید شیعه]] را بر عهده بگیرد اما او امتناع کرد و به تدریس پرداخت. او را مردی [[تقوا|پرهیزگار]] و بی‌اعتنا به دنیا معرفی کرده‌اند. عالمانی چون [[محمدتقی شیرازی|میرزا محمدتقی شیرازی]]، [[عبدالکریم حائری یزدی|عبدالکریم حائری]]، [[محمدرضا مسجدشاهی]] و [[آقا ضیاء عراقی]] در کلاس‌های درس او حاضر می‌شدند. وی از نزدیکان و شاگردان میرزا محمدحسن شیرازی بود و گفته‌شده نقش مهمی در صدور [[نهضت تنباکو|فتوای تنباکو]] از سوی میرزا داشته است.

== جایگاه و شخصیت ==

سید محمد فشارکی از فقیهان شیعه در قرن چهارده قمری است. او را استاد کبیر،<ref>مدرس تبریزی، ریحانة الادب، ج۴، ص۳۴۲.</ref> علامه<ref>قمی، الکنی و الألقاب، ۱۴۲۹ق، ص۶۸۹.</ref> و نابغه زمان خوانده‌اند.<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref> وی از مدرسان [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] در [[نجف]] و [[سامرا]]<ref>صدر، تکملة أمل الآمل، ۱۴۲۹ق، ج۵، ص۸۲.</ref>