پرسش:آیا سادات گناهکار نیز عذاب می‌شوند؟: تفاوت میان نسخه‌ها

[[علامه طباطبایی]] از [[مفسران شیعه]] در تفسیر آیه ۱۰۱ [[سوره مومنون]] می‌نویسد، نسبت های فامیلی که در دنیا کارایی داشتند در روز قیامت هیچ خاصیتی ندارند چرا که [[روز قیامت]] روز حسابرسی به اعمال است.<ref>طباطبایی، الميزان، موسسة الأعلمی للمطبوعات، ج۱۵، ص۶۸. </ref>  

در کتاب [[مجمع البیان]] از قول [[ابن عباس]] و جبایی آمده است در روز قیامت هیچ کس به اصل و نسب خود افتخار نمی‌کند در حقیقت روز قیامت برتری افراد به خاطر اعمالشان است نه نسبت‌های خویشاوندی آنان. <ref>طبرسی، مجمع البیان، ۱۴۰۸ق، ج۷، ص۱۸۹. </ref>

در کتاب [[المناقب ابن شهر آشوب]] روایتی از [[امام باقر(ع)]] نقل شده که او به یکی از [[شیعیان]] گناهکار خود می‌گوید، چون تو به ما نزدیک هستی، کار نیک از همه نیک است ولی از تو بهتر و نیکوتر. همچنین بدی از همه بد است ولی از تو بدتر است.<ref>ابن شهر آشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۳، ص۱۵۹.</ref>  

[[آیت الله مکارم شیرازی]] از مفسران معاصر شیعه در این‌باره می‌نویسد، این که گمان کنیم سادات حتی اگر مرتکب گناه شوند و حتى کافر و مشرک باشند از عذاب الهى در [[قیامت]] در امان‌اند، اشتباه بزرگى مرتکب شده‌ایم چراکه با هیچ یک از معیارهاى اسلامى نمى‌سازد، زیرا خود [[پیغمبر اکرم(ص)]] در [[قرآن]] این‌گونه خطاب شده است که  اگر [به فرض محال] مشرک شوى، تمام اعمالت تباه مى‌شود و از زیانکاران خواهى بود.<ref>سوره زمر، آیه ۶۹.</ref><ref>مکارم شیرازی، زهرا(ع) برترين بانوى جهان‏، ۱۳۸۸، ص۱۰۰.</ref>

*ابن شهر آشوب مازندرانی، محمد بن علی، مناقب آل ابی طالب، قم، علامه، ۱۳۷۹ق.

*طباطبایی، محمد حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، بیروت، موسسة الأعلمی للمطبوعات، بی‌تا.

*طبرسی، فضل‌بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دارالمعرفه، ۱۴۰۸ق.