تربت: تفاوت میان نسخه‌ها

تربت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۳ نوامبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۸:۲۴

۱۸۸ بایت حذف‌شده ، ‏۲۳ نوامبر ۲۰۱۵

بدون خلاصۀ ویرایش

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Eahmadian

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-'''تُربَت'''، یا خاک، در اصطلاح [[شیعه|شیعیان]] خاک یا غباری است که از اطراف قبر [[امام حسین(ع)]] برداشته می‌شود و به آن تربت [[کربلا]] یا تربت امام حسین (ع) می‌گویند. بر اساس [[حدیث|حدیثی]] از [[ام سلمه]] همسر [[پیامبر اسلام]] تربت کربلا در [[روز عاشورا]] به رنگ خون درآمده است. به اعتقاد شیعیان و بنابر برخی از احادیث، شفابخشی، ایمنی از ترس، برکت یافتن روزی، علم نافع، عزت یافتن، رفع فقر، و ظهور هر گونه اثر نیک و پسندیده، از آثار تربت کربلا است. در [[روایات]] بر فضیلت [[سجده]] بر تربت تأکید شده است. شیعیان از تربت کربلا برای ساختن [[مهر نماز]] و [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]] استفاده می‌کنند. [[نجس]] کردن تربت، [[حرام]] و خوردن مقدار کمی از آن برای شفای بیماری جایز است. [[نماز]] با تربت فضیلت دارد و برخی برای کاهش [[فشار قبر]] مقداری از آن را همراه میت [[دفن]] می‌کنند.
+'''تُربَت'''، یا خاک، در اصطلاح [[شیعه|شیعیان]] خاک یا غباری است که از اطراف قبر [[امام حسین(ع)]] برداشته می‌شود و به آن تربت [[کربلا]] یا تربت امام حسین (ع) می‌گویند. به اعتقاد شیعیان و بنابر برخی از احادیث، شفابخشی، ایمنی از ترس، برکت یافتن روزی، علم نافع، عزت یافتن، رفع فقر، و ظهور هر گونه اثر نیک و پسندیده، از آثار تربت کربلا است. در [[روایات]] بر فضیلت [[سجده]] بر تربت تأکید شده است. شیعیان از تربت کربلا برای ساختن [[مهر نماز]] و [[تسبیح (سبحه)|تسبیح]] استفاده می‌کنند. [[نجس]] کردن تربت، [[حرام]] و خوردن مقدار کمی از آن برای شفای بیماری جایز است. [[نماز]] با تربت فضیلت دارد و برخی برای کاهش [[فشار قبر]] مقداری از آن را همراه میت [[دفن]] می‌کنند.
 محدوده‌ای که می‌توان از آن تربت برداشت به صورت دقیق مشخص نشده است. از نظر برخی عالمان شیعه تا محدوده‌ ۵ فرسخی [[حائر حسینی|مرقد امام حسین(ع)]] نیز تربت محسوب می‌شود، اما هر چه نزدیک‌تر به مرقد باشد، اثر بیشتری دارد.
@@ خط ۱۲: / خط ۱۲: @@
 ===خون‌رنگ شدن تربت===
 بر اساس برخی احادیث که بیشتر آنها از طریق ام سَلَمه نقل شده<ref>موحد ابطحی اصفهانی، ج ۴، ص ۲۱۸۲۴۲</ref>، پیامبر(ص) تربتی را که [[جبرائیل]] برای وی آورد، به [[ام سلمه]] داد و او آن را در شیشه‌ای (یا پیراهن یا روسری خود) نهاد، آنگاه [[پیامبر(ص)]] خون‌رنگ شدن تربت را در روز [[عاشورا]]، نشانه شهادت امام حسین(ع) معرفی کرد.<ref>ابویعلی موصلی، ج ۶، ص ۱۲۹۱۳۰؛ خُصَیبی، ص ۲۰۲۲۰۳؛ ابن قولویه، ص ۵۹ ۶۱؛ طبرانی، ج ۳، ص ۱۰۸؛ ابن شجری، ج ۲، ص ۸۲، مجلس ۲۹، ص ۱۳۹۱۴۰؛ حاکم نیشابوری، ج ۵، ص ۵۶۷</ref> در برخی منابع، مُفاد این احادیث از جمله [[معجزات پیامبر|معجزات پیامبر(ص)]] به شمار آمده است.<ref>ابونعیم، ص ۵۵۳؛ بیهقی، ج ۶، ص ۴۶۸۴۷۰</ref>
 خون‌رنگ شدن تربت در روز عاشورا، در برخی گزارش‌های دیگر نیز آمده است.<ref>میثمی عراقی، ص ۵۴۲؛ دستغیب، ص ۱۲۳۱۲۴</ref> در منابع شیعی، این احادیث به واسطه حدود ۱۰ راوی، از پیامبر(ص) و [[امام باقر]](ع) و [[امام صادق]](ع) نقل شده است<ref>طوسی، ۱۴۱۴، ص ۳۱۴ ۳۱۸، ۳۳۰؛ فضل طبرسی، ج ۱، ص ۴۲۸</ref>. در برخی از آنها اشاره شده که پیامبر(ص) به‌ام سلمه مقداری تربت داده، و در حدیثی دیگر آمده که این تربت تا هنگام مرگ ام سلمه نزد وی بوده است.<ref>ابن قولویه، ص ۶۰</ref> و بنا بر روایتی آن تربت نزد امام باقر(ع) بوده است.<ref>طوسی، ۱۴۱۴، ص ۳۱۶</ref> در برخی دعاها نیز به ماجرای تربت آوردن [[جبرائیل]] اشاره یا تصریح شده است.<ref>ابن قولویه، ص ۲۸۰، ۲۸۲، ۲۸۴ ۲۸۵؛ مجلسی، ج ۹۸، ص ۱۱۸، ۱۲۹</ref>