تربت: تفاوت میان نسخه‌ها

از [[حضرت علی]](ع) احادیثی در باره تربت امام حسین(ع) نقل شده است، از جمله آنکه آن حضرت هنگام عبور از [[کربلا]] در [[جنگ صفین|جنگ صفّین]] ، حدیث پیامبر(ص) را در شأن تربت برای اصحاب نقل کردند.<ref>نصربن مزاحم، ص 140؛ ابن سعد، ص 48ـ49؛ ابن حنبل، ج 1، ص 446؛ ابویعلی موصلی، ج 1، ص 298؛ ابن عساکر، ص 234ـ23</ref> ظاهراً این حدیث دو بار، هنگام رفتن [[امام علی]](ع) به صفّین و هنگام بازگشت از آن، در [[کربلا]] شنیده شده است.<ref>موحد ابطحی اصفهانی، ج 4، ص 365ـ366</ref> در حدیثی دیگر، از آگاهی حضرت علی نسبت به تربت محل شهادت [[امام حسین(ع)]] سخن رفته است.<ref>ابن سعد، ص 48؛ ابن قولویه، ص 72</ref> بنا بر حدیثی ، آن حضرت هنگام عبور از کربلا ضمن گریستن و اشاره به واقعه [[عاشورا]]، حرمت تربت آنجا را یادآور شدند.<ref>حمیری، ص 26؛ ابن قولویه، ص 269ـ270</ref>

امام حسین(ع) نیز هنگام رسیدن به کربلا، حدیث [[ام سلمه]] را در باره تربت نقل کردند.<ref>سبط ابن جوزی، ص 225</ref> بنا بر روایات، ام سلمه این [[حدیث]] را هنگام حرکت آن حضرت از [[مدینه]] برای ایشان نقل کرده بود.<ref>خصیبی، ص 203؛ مسعودی، ص 165؛ ابن حمزه، 1412، ص 330ـ331؛ موحد ابطحی اصفهانی، ج 4، ص 218ـ221</ref>

دیگر [[امامان شیعه|امامان معصوم]] نیز در باره تربت سخن گفته اند و با اوصاف «مبارکه»، «طاهره» و «مِسکة مبارکه» آن را ستوده و بر فضیلت آن تأکید کرده اند.<ref>ابن قولویه، ص 267ـ 268، 270ـ271؛ عصفری، ص 16ـ17؛ مجلسی، ج 98، ص 128ـ132</ref> [[امام رضا]](ع) هنگام برداشتن تربت، آن را بوییده و گریسته است<ref>مجلسی، ج 98، ص 131</ref>. در برخی احادیث از علاقه فرشتگان به تربت سخن رفته است.<ref>ابن قولویه، ص 68؛ مفید،کتاب المزار، ص 151؛ صدری، ص 49</ref>