کاربر ناشناس
جابر بن عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخهها
←آثار
imported>Alikhosravi |
imported>Alikhosravi (←آثار) |
||
خط ۹۷: | خط ۹۷: | ||
=== آثار === | === آثار === | ||
احادیث مسند جابر، که از طریق منابع روایی [[اهل سنت|اهل سنّت]] نقل شده است، به | احادیث مسند جابر، که از طریق منابع روایی [[اهل سنت|اهل سنّت]] نقل شده است، به ۵۴۰ [[حدیث]] میرسد که [[بخاری]] و [[مسلم بن حجاج نیشابوری|مسلم]] در نقل ۵۸ حدیث آن اتفاق دارند. <ref>ذهبی، سیر اعلام النبلاء، ج۳، ص۱۹۴.</ref> [[احمدبن حنبل]] روایات جابر را در مسند خود<ref>مسنداحمدبن حنبل، ج۳، ص۲۹۲ـ ۴۰۰.</ref> گرد آورده است. نسخه خطی مسند جابر بن عبداللّه، به روایت ابوعبدالرحمان عبداللّه بن احمد بن محمد بن حنبل، در خزانة الرباط (در مغرب) موجود است<ref>خیرالدین زرکلی، الاعلام، ج۲، ص۱۰۴.</ref> که احتمالاً همان روایات جابر در مسند احمدبن حنبل است. حسین واثقی نیز روایات جابر را از منابع روایی شیعه استخراج کرده و در کتاب خود، [[جابربن عبداللّه الانصاری حیاته و مسنده]]، به چاپ رسانده است. | ||
مهمترین اثری که در منابع از او یاد شده، [[صحیفه جابر]] است. این صحیفه را، که نمونهای از کهنترین صورتهای تدوین حدیث است، [[سلیمان بن قیس یشکری]] گردآوری کرده اما به سبب درگذشت زودهنگام سلیمان، راویان دیگر بدون قرائت و سماع از متن صحیفه نقل کردهاند<ref>رجوع کنید به خطیب بغدادی، الکفایة فی علم الروایة، ۱۴۰۶، ص۳۹۲؛ سزگین، ج ۱، ص۸۵؛ ترجمه عربی، ج۱، جزء ۱، ص۱۵۴ـ ۱۵۵.</ref> نسخهای از این صحیفه در مجموعه [[شهید علی پاشا]] در [[کتابخانه سلیمانیه استانبول]] موجود است.<ref>ر.ک: نجم عبدالرحمان خلف، استدراکات علی تاریخ التراث العربی لفؤاد سزگین فی علم الحدیث، ص۳۲.</ref> | مهمترین اثری که در منابع از او یاد شده، [[صحیفه جابر]] است. این صحیفه را، که نمونهای از کهنترین صورتهای تدوین حدیث است، [[سلیمان بن قیس یشکری]] گردآوری کرده اما به سبب درگذشت زودهنگام سلیمان، راویان دیگر بدون قرائت و سماع از متن صحیفه نقل کردهاند<ref>رجوع کنید به خطیب بغدادی، الکفایة فی علم الروایة، ۱۴۰۶، ص۳۹۲؛ سزگین، ج ۱، ص۸۵؛ ترجمه عربی، ج۱، جزء ۱، ص۱۵۴ـ ۱۵۵.</ref> نسخهای از این صحیفه در مجموعه [[شهید علی پاشا]] در [[کتابخانه سلیمانیه استانبول]] موجود است.<ref>ر.ک: نجم عبدالرحمان خلف، استدراکات علی تاریخ التراث العربی لفؤاد سزگین فی علم الحدیث، ص۳۲.</ref> |