پرش به محتوا

کشتار شیعیان هزاره به‌دستور عبدالرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Fayaz
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''کشتار شیعیان هَزاره به‌دستور عبدالرحمن''' نتیجه تهاجم چندباره [[عبدالرحمن خان]]، (حکومت:۱۲۵۹-۱۲۸۰ش) حاکم [[اهل سنت و جماعت|سُنی]] و پشتون [[کابل]]، به [[هزارستان|هزاره‌ستان]]، ناحیه مرکزی [[افغانستان]] و سرزمین خودمختار [[هزاره|قوم شیعه هزاره]] بین سال‌های ۱۲۶۰ تا ۱۲۷۲ش بود. انگیزه او از این کشتار، اختلاف تاریخی قومی و مذهبی بین افغان‌ها (پشتون) و هزاره‌ها و تصرف هزارستان گفته شده و برخی هدف او را کم‌کردن تعداد و تمرکز جمعیت هزاره‌ها دانسته‌اند.<br>
'''کشتار شیعیان هَزاره به‌دستور عبدالرحمن''' نتیجه تهاجم چندباره [[عبدالرحمن خان]]، (حکومت:۱۲۵۹-۱۲۸۰ش) حاکم [[اهل سنت و جماعت|سُنی]] و پشتون [[کابل]]، به [[هزارستان|هزارستان]]، ناحیه مرکزی [[افغانستان]] و سرزمین خودمختار [[هزاره|قوم شیعه هزاره]] بین سال‌های ۱۲۶۰ تا ۱۲۷۲ش بود. انگیزه او از این کشتار، اختلاف تاریخی قومی و مذهبی بین افغان‌ها (پشتون) و هزاره‌ها و تصرف هزارستان گفته شده و برخی هدف او را کم‌کردن تعداد و تمرکز جمعیت هزاره‌ها دانسته‌اند.<br>
عبدالرحمن که با حمایت [[بریتانیا|انگلیسی‌ها]] به حکومت کابل رسیده بود، پس از تصرف مناطق اطراف هزاره‌ها، با تطمیع یا تهدید افراد قدرتمند هزاره (میرها) و سرکوبی مقاومت‌های پراکنده، در ۱۲۷۰ش/۱۳۰۹ق بر مناطق آنان، تسلط اولیه یافت. سپس فرماندهان و سربازان او برای خلع سلاح و گرفتن مالیات‌های سنگین، شروع به آزار، دستگیری، شکنجه و کشتن هزاره‌ها و همچنین تعرض به دختران و زنان هزاره و فشار مذهبی نمودند. در بهار ۱۲۷۱ و ۱۲۷۲ش/۱۸۹۳م هزاره‌ها دست به قیام و مقاومت مسلحانه زدند که هر دو بار پس از پیروزی اولیه، شکست خوردند. سیاست عبدالرحمن برای شکست هزاره‌ها، شامل تفرقه بین میران هزاره، تحریک سنی‌ها علیه [[شیعه|شیعیان]]، و استفاده از خشونت شدید شامل کشتار جمعی، اسارت، بردگی و مصادره اموال و زمین بود.<br>
عبدالرحمن که با حمایت [[بریتانیا|انگلیسی‌ها]] به حکومت کابل رسیده بود، پس از تصرف مناطق اطراف هزاره‌ها، با تطمیع یا تهدید افراد قدرتمند هزاره (میرها) و سرکوبی مقاومت‌های پراکنده، در ۱۲۷۰ش/۱۳۰۹ق بر مناطق آنان، تسلط اولیه یافت. سپس فرماندهان و سربازان او برای خلع سلاح و گرفتن مالیات‌های سنگین، شروع به آزار، دستگیری، شکنجه و کشتن هزاره‌ها و همچنین تعرض به دختران و زنان هزاره و فشار مذهبی نمودند. در بهار ۱۲۷۱ و ۱۲۷۲ش/۱۸۹۳م هزاره‌ها دست به قیام و مقاومت مسلحانه زدند که هر دو بار پس از پیروزی اولیه، شکست خوردند. سیاست عبدالرحمن برای شکست هزاره‌ها، شامل تفرقه بین میران هزاره، تحریک سنی‌ها علیه [[شیعه|شیعیان]]، و استفاده از خشونت شدید شامل کشتار جمعی، اسارت، بردگی و مصادره اموال و زمین بود.<br>
پس از این حملات، ساختار اجتماعی و اقتصادی هزاره‌ها و استقلال داخلی آنان نابود شد، تعداد قابل توجهی به شهرها و کشورهای همسایه فرار کردند، مراسم مذهبی شیعیان ممنوع گردید و آنان مجبور به یادگیری و انجام احکام [[مذهب حنفی]] شدند. عبدالرحمن در پاسخ به نامه‌های اعتراضی [[ناصرالدین شاه قاجار]] و [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]]، اقدامات خود را علیه هزاره‌ها، امر داخلی و جزیی و در جهت تنبیه هزاره‌های فریب خورده اعلام کرد.
پس از این حملات، ساختار اجتماعی و اقتصادی هزاره‌ها و استقلال داخلی آنان نابود شد، تعداد قابل توجهی به شهرها و کشورهای همسایه فرار کردند، مراسم مذهبی شیعیان ممنوع گردید و آنان مجبور به یادگیری و انجام احکام [[مذهب حنفی]] شدند. عبدالرحمن در پاسخ به نامه‌های اعتراضی [[ناصرالدین شاه قاجار]] و [[سید محمدحسن شیرازی|میرزای شیرازی]]، اقدامات خود را علیه هزاره‌ها، امر داخلی و جزیی و در جهت تنبیه هزاره‌های فریب خورده اعلام کرد.
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۲۱۵

ویرایش