توکل: تفاوت میان نسخه‌ها

توکل و مشتقات آن ۷۰ بار در [[قرآن]] به کار رفته است.<ref>ماهروزاده، رابطه توکل و توسل به اسباب، ص۶۴.</ref> قرآن در موارد متعددی از [[ایمان]] و توکل در کنار یکدیگر سخن به میان آورده<ref>برای نمونه نگاه کنید به سوره ملک، آیه۲۹؛ سوره یونس، آیه۸۴؛ سوره مائده، آیه۲۳؛ سوره شوری، آیه۳۶؛ سوره نحل، آیه۹۹؛ سوره انفال، آیه۲.</ref> و در مواردی توکل را لازمه [[ایمان]] دانسته است.<ref>نگاه کنید به سوره آل عمران، آیه۱۲۲؛ سوره مائده، آیه۲۳؛ طباطبایی، المیزان، ۱۴۱۷ق، ج۱۹، ص۱۸۸.</ref> برای نمونه در آیه ۲ سوره انفال، مؤمنان کسانی معرفی شده‌اند که تنها بر پروردگارشان توکل دارند. در آیات متعدد دیگری نیز تعبیر «و عَلی اللّهِ فَلْیتَوَکَلِ المُؤمنون» (مؤمنان به خدا توکل می‌کنند)، به کار رفته است.<ref>نگاه کنید به سوره آل عمران، آیات ۱۲۲،۱۶۰؛ سوره مائده، آیه ۱۱؛ سوره توبه، آیه ۵۱؛ سوره ابراهیم، آیه ۱۱؛ سوره تغابن، آیه۱۳؛ سوره مجادله ،آيه۱۰.</ref> بنابر آیات قرآن خدا متوکلان را دوست دارد<ref>نگاه کنید به سوره آل عمران، آیه۱۵۹.</ref> و کسی که بر خدا توکل کند خدا او را کفایت می‌کند.<ref> نگاه کنید به سوره طلاق، آیه۳.</ref> بخشی از [[آیه|آیات]] توکل (مانند آیات ۴۹ و ۶۱ [[سوره انفال]] و آیه ۵۱ [[سوره توبه]]) در موضوع [[جهاد]] و نبرد با [[کفر|کافران]] یا صلح و برقراری روابط سیاسی با آن‌ها و نیز نگاه و رفتار منافقان نازل شده است.<ref>نک: منتظری، دراسات في ولاية الفقيه، ۱۴۰۹ق، ج۲، ص۲۰، ۷۲۱ و ۷۲۸؛ خمینی، ثلاث رسائل ـ ولایة الفقیه، بی‌تا، ص۴۱؛ جمعی از محققان، جهاد در آینه قرآن، ۱۴۲۸ق، ج۱، ص۹۶؛ علامه طباطبایی، المیزان فی تفسیر القرآن، ۱۴۱۷ق، ج۹، ص۱۱۷و۳۰۶.</ref>