حدیبیه: تفاوت میان نسخه‌ها

== محرم‌شدن مسلمانان ==

به فرمان پیامبر، مسلمانان سلاحى جز سلاح مسافر (شمشیر در نیام) نداشتند.پیغمبر اسلام مقدارى که از مدینه بیرون رفت و به‏«ذى الحلیفة‏» - که اکنون به نام مسجدى که در آنجا بنا شده به‏ «[[مسجد شجره‏]]» معروف است - رسید جامه [[احرام]] پوشید و هفتاد شتر نیز که همراه برداشته بود نشانه [[قربانى]] بر آنها زد و از جلو براند تا به افرادى که خبر حرکت او را به قریش مى‏رسانند بفهماند که به قصد جنگ بیرون نیامده بلکه منظور او تنها انجام عمره و طواف خانه خداست.<ref>ابن‌هشام، ج 2، ص 776؛ ابن‌سعد، ج 2، ص 95</ref> گفته شده است شتر [[ابوجهل]] نیز، که پیامبر در [[جنگ بدر]] به غنیمت گرفته بود، به‌صورتى نمادین در میان دیگر قربانی‌ها بوده است.<ref>واقدى، ج 2، ص 574</ref>

پیغمبر اسلام و همراهان همچنان‏«لبیک‏»گویان تا «عسفان‏» ــ محلی در دو منزلى مکه ــ پیش راندند در آنجا به پیامبر خبر رسید که مشرکان مکه از حرکت مسلمانان مطّلع شده و قسم خورده‌اند که مانع ورود آنان به مکه شوند.<ref>ابن‌هشام، ج 2، ص 777</ref> قریش جنگجویان خود را در خارج مکه مستقر کردند و [[خالد بن‌ولید]] را با دویست سوار تا کراع‌الغَمیم به مقابله مسلمانان فرستادند.<ref>ابن‌سعد، ج 2، ص 95</ref> رسول خدا با شنیدن این خبر، فرمود: «واى بر قریش که جنگ آنان را نابود کرد». سپس پرسید: کیست تا ما را از راهى ببرد که با قریش برخورد نکنیم؟ <ref>ابن‌هشام، ج 2، ص 777</ref>

پیامبر، با راهنمایى چند تن از بنی‌اسلم، از بی‌راهه مسیر خود را به سوى مکه ادامه داد تا با جنگجویان قریش مواجه نشود.<ref>ابن‌هشام، ج 2، ص 777</ref> در این مسیر، مسلمانان براى اولین بار [[نماز خوف]] <ref>رجوع کنید به سوره نساء، آیه 101ـ102</ref> به‌جا آوردند، تا مراقب حملات احتمالى دشمن از اطراف باشند.<ref>رجوع کنید به واقدى، ج 2، ص 582ـ583</ref>

== ورود به منطقه حدیبیه ==

هنگامى که قافله مسلمانان به منطقه حدیبیه رسید، ناگهان شتر پیامبر (قَصواء) بر زمین نشست. مسلمانان به فرمان رسول خدا در همان ناحیه فرود آمدند. به [[معجزه]] پیامبر، چاه خشکى که در آنجا بود، پر آب شد و همه سیراب شدند و حتى چندبار باران بارید.<ref>ابن‌هشام، ج 2، ص 778؛ ابن‌سعد، ج 2، ص 96</ref>