حمیده همسر امام صادق(ع): تفاوت میان نسخهها
←جایگاه
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) جز (←منابع) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (←جایگاه) |
||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
== جایگاه== | == جایگاه== | ||
بنابر منابع حدیثی، امام صادق(ع)، پاسخگویی به سؤال فقهی یکی از اصحاب خود را به حمیده، همسرش ارجاع داده و از او خواسته تا کنیزش را نزد حمیده بفرستد و پاسخ سؤالش را دریافت کند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۴، ص۳۰۱.</ref> امام صادق همچنین حمیده و [[ام فروه دختر امام صادق|امّ فَروة]]، دخترش را برای ادای حقوق اهل مدینه میفرستاد.<ref> | بنابر منابع حدیثی، امام صادق(ع)، پاسخگویی به سؤال فقهی یکی از اصحاب خود را به حمیده، همسرش ارجاع داده و از او خواسته تا کنیزش را نزد حمیده بفرستد و پاسخ سؤالش را دریافت کند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۴، ص۳۰۱.</ref> امام صادق همچنین حمیده و [[ام فروه دختر امام صادق|امّ فَروة]]، دخترش را برای ادای حقوق اهل مدینه میفرستاد.<ref>حر عاملی، هداية الأمة، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۳۳۱.</ref> همچنین حمیده، یکی از پنج نفری بوده است که [[امام صادق(ع)]]، آنها را به عنوان وصی خود معرفی کرد.<ref>قرشی، حیاة الامام موسی بن جعفر(ع)، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۱۵-۴۱۶.</ref> | ||
[[امام باقر(ع)]] حمیده را پسندیده در دنیا و ستایششده در [[آخرت]] خوانده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۴۷۷.</ref> امام صادق(ع) او را پاکیزه از پلیدیها و مانند شِمش طلا توصیف کرده که [[فرشته|ملائکه]]، همواره از وی مراقبت میکردند.<ref> کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۴۷۷.</ref> از این رو به حمیده مصفاة ملقب شده است.<ref>قمی، «هداية الأنام إلی وقایع الأیام»، ص۳۵۹-۳۶۰.</ref> لؤلؤة،<ref>حسون و مشکور، اعلام النساء المؤمنات، ۱۴۱۱ق، ص۳۱۱.</ref> و مهذّبة،<ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۴۱۷ق، ص۱۹۰.</ref> از دیگر القاب وی است. | [[امام باقر(ع)]] حمیده را پسندیده در دنیا و ستایششده در [[آخرت]] خوانده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۴۷۷.</ref> امام صادق(ع) او را پاکیزه از پلیدیها و مانند شِمش طلا توصیف کرده که [[فرشته|ملائکه]]، همواره از وی مراقبت میکردند.<ref> کلینی، الکافی، ۱۳۶۳ش، ج۱، ص۴۷۷.</ref> از این رو به حمیده مصفاة ملقب شده است.<ref>قمی، «هداية الأنام إلی وقایع الأیام»، ص۳۵۹-۳۶۰.</ref> لؤلؤة،<ref>حسون و مشکور، اعلام النساء المؤمنات، ۱۴۱۱ق، ص۳۱۱.</ref> و مهذّبة،<ref>مسعودی، اثبات الوصیه، ۱۴۱۷ق، ص۱۹۰.</ref> از دیگر القاب وی است. |