پرش به محتوا

جواهر الکلام فی شرح شرائع الاسلام (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:


==جایگاه کتاب==
==جایگاه کتاب==
[[آقا بزرگ تهرانی]] جواهر الکلام را کتابی جامع شمرده که از اول تا انتهای فقه را در بر گرفته است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۷۶؛ امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۱۴۹.</ref> همچنین  آن را کتابی بسیار تحلیلی،<ref>بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث، «جواهرالکلام»، ص۶۷۲.</ref> استدلالی و دقیق توصیف کرده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۷۶؛ امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۱۴۹.</ref>[[محسن امین]] در [[اعیان الشیعة (کتاب)|اعیان الشیعه]] از [[شیخ انصاری]] نقل کرده که دو کتاب جواهر و [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل]] در کنار برخی نوشته‌های فقیهان متقدم، برای اجتهاد کافی است.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۱۴۹.</ref> امین جواهر الکلام را همواره تکیه‌گاه مجتهدان و طلاب حوزه‌های عملیه دانسته است<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۱۴۹.</ref> [[مرتضی مطهری]] جواهر الکلام را دایرةالمعارف [[فقه]] شیعه نامیده<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۲۰، ص۸۶؛ بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث، «جواهرالکلام»، ص۶۷۲.</ref> که اکنون نیز هیچ فقیهی از آن بی نیاز نیست.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۲۰، ص۸۶.</ref>  
جواهر الکلام فی شرح شرایع الإسلام یکی از مفصل‌ترین کتاب‌های [[فقه استدلالی]] شیعه نوشته [[محمدحسن نجفی]]، از [[مجتهد|مجتهدان]] و مراجع تقلید قرن سیزدهم قمری است.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۱۴۹.</ref> [[آقا بزرگ تهرانی]] جواهر الکلام را کتابی جامع شمرده که از اول تا انتهای فقه را در بر گرفته است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۷۶؛ امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۱۴۹.</ref> همچنین  آن را کتابی بسیار تحلیلی،<ref>بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث، «جواهرالکلام»، ص۶۷۲.</ref> استدلالی و دقیق توصیف کرده است.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۲۷۶؛ امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۱۴۹.</ref>[[محسن امین]] در [[اعیان الشیعة (کتاب)|اعیان الشیعه]] از [[شیخ انصاری]] نقل کرده که دو کتاب جواهر و [[وسائل الشیعة (کتاب)|وسائل]] در کنار برخی نوشته‌های فقیهان متقدم، برای اجتهاد کافی است.<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۱۴۹.</ref> امین جواهر الکلام را همواره تکیه‌گاه مجتهدان و طلاب حوزه‌های عملیه دانسته است<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۱۴۹.</ref> [[مرتضی مطهری]] جواهر الکلام را دایرةالمعارف [[فقه]] شیعه نامیده<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۲۰، ص۸۶؛ بخش فقه، علوم قرآنی و حدیث، «جواهرالکلام»، ص۶۷۲.</ref> که اکنون نیز هیچ فقیهی از آن بی نیاز نیست.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۸۹ش، ج۲۰، ص۸۶.</ref>
[[سید روح‌الله موسوی خمینی|آیت‌الله خمینی]] مرجع تقلید قرن چهاردهم و رهبر [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]] به [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه]] توصیه می‌کرد که فقه جواهری را اساس مطالعات فقهی خود قرار دهند<ref>خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۳۸۰.</ref> و آن را تقویت کنند<ref>خمینی، صحیفه امام، ج۱۸، ص۷۲.</ref> و تخلف از آن را جایز نمی‌دانست.<ref>خمینی، صحیفه امام، ج۲۱، ص۲۸۹.</ref>


==نویسنده==
===انگیزه تألیف===
{{اصلی|محمدحسن نجفی}}
نجفی در مقدمه جواهر نوشته؛ از آنجا که [[شرایع الاسلام]] کتابی جامع، دقیق و الگویی برای فقیهان بوده است، تصمیم گرفت شرحی بر آن بنویسد تا نکات مهم و سودمند پنهانش را آشکار کند، خطاهای شارحانش را گزارش دهد و با توضیح مناسب مطالب و ذکر و دیدگاه‌های گوناگون فقهی و و دلایلشان، کتاب را از اِجمال درآورد.<ref>نگاه کنید به نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ص۲-۳.</ref> [[محمد حرزالدین]] (۱۲۷۳-۱۳۶۵ق) در [[معارف الرجال|مَعارف‌الرجال]] نوشته صاحب‌جواهر ابتدا قصد نوشتن شرحی بر [[شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام (کتاب)|شرائع]] نداشت؛ بلکه تنها می‌خواسته دیدگاه‌های فقیهان را در مسائل فقهی برای استفاده شخصی یادداشت کند؛ اما شاگردانش به دست‌نوشته‌های وی دست پیدا کردند و همین، زمینه تألیف کتاب شد.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۲۲۶.</ref> براساس اظهار صاحب جواهر کتاب جواهر در شب سه شنبه ۲۳ [[رمضان|ماه رمضان]] از [[شب قدر|شب های قدر]]  سال ۱۲۵۴هجری قمری پایان یافته است. <ref>نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام،۱۹۸۱م، ج۴۳، ص۴۵۳.</ref> {{یادداشت| صاحب جواهر در پایان کتاب دیات که آخرین کتاب جواهر است تصریح کرده  که در سال ۱۲۵۴ قمری از نگارش کتاب دیات فارغ شده و نیز خودش در پایان کتاب جهاد تصریح کرده که در سال ۱۲۵۷قمری آن را نوشته است. ظاهراً کتب تدوین شده در جواهرالکلام به ترتیبِ موجود نوشته نشده است و کتاب جهاد آخرین  کتاب نوشته شده توسط صاحب جواهر در جواهر است.}}
محمدحسن نجفی، نویسنده جواهر الکلام، از [[مجتهد|مجتهدان]] و مراجع تقلید قرن سیزدهم قمری بود<ref>امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۱۴۹.</ref> از شاگردان مشهور او [[ملا علی کنی]]، [[میرزا حبیب‌الله رشتی]]، [[جعفر شوشتری]] و [[محمدحسن مامقانی]] بودند.<ref> امین، اعیان‌الشیعه، ۱۴۰۳ق، ج۹، ص۱۴۹.</ref>
==انگیزه تألیف==
نجفی در مقدمه جواهر نوشته؛ از آنجا که [[شرایع الاسلام]] کتابی جامع، دقیق و الگویی برای فقیهان بوده است، تصمیم گرفت شرحی بر آن بنویسد تا نکات مهم و سودمند پنهانش را آشکار کند، خطاهای شارحانش را گزارش دهد و با توضیح مناسب مطالب و ذکر و دیدگاه‌های گوناگون فقهی و و دلایلشان، کتاب را از اِجمال درآورد.<ref>نگاه کنید به نجفی، جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ص۲-۳.</ref> [[محمد حرزالدین]] (۱۲۷۳-۱۳۶۵ق) در [[معارف الرجال|مَعارف‌الرجال]] نوشته صاحب‌جواهر ابتدا قصد نوشتن شرحی بر [[شرائع الاسلام فی مسائل الحلال و الحرام (کتاب)|شرائع]] نداشت؛ بلکه تنها می‌خواسته دیدگاه‌های فقیهان را در مسائل فقهی برای استفاده شخصی یادداشت کند؛ اما شاگردانش به دست‌نوشته‌های وی دست پیدا کردند و همین، زمینه تألیف کتاب شد.<ref>حرزالدین، معارف الرجال، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۲۲۶.</ref>


==محتوا==
==محتوا==
جواهرالکلام ساختاری مانند شرایع الاسلام دارد؛ مطالب آن به چهار بخش کلی [[عبادات]]،<ref>نگاه کنید به محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲؛ نجفی جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲.</ref> [[عقود شرعی|عقود]]،<ref>نگاه کنید به محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲؛ نجفی جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۳.</ref> [[ایقاعات]]<ref>نگاه کنید به محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۲؛ نجفی جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۲، ص۲.</ref> و احکام‌<ref>نگاه کنید به محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۱۵۳؛ نجفی جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۶، ص۷.</ref> تقسیم شده است. جواهر با کتاب طهارت و بحثی در باره معنای کتاب و واژه طهارت شروع و با ملحقات بحث دیات در قالب مسائل پنجگانه‌ای  خاتمه یافته است. مضمون مسائل مرتبط با حکم دیه مسلمان بر غیر مسلمان و بالعکس است. <ref>نجفی، محمدحسن، صاحب جواهر، ۱۹۸۱م، ج۱، ص،۳، ج۴۳، ص۴۴۸-۴۵۱.</ref> براساس اظهار صاحب جواهر کتاب جواهر در شب سه شنبه ۲۳ [[رمضان|ماه رمضان]] از [[شب قدر|شب های قدر]]  سال ۱۲۵۴هجری قمری پایان یافته است. <ref>نجفی، محمدحسن، جواهرالکلام،۱۹۸۱م، ج۴۳، ص۴۵۳.
جواهرالکلام ساختاری مانند شرایع الاسلام دارد؛ مطالب آن به چهار بخش کلی [[عبادات]]،<ref>نگاه کنید به محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲؛ نجفی جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۱، ص۲.</ref> [[عقود شرعی|عقود]]،<ref>نگاه کنید به محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۲، ص۲؛ نجفی جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۲۲، ص۳.</ref> [[ایقاعات]]<ref>نگاه کنید به محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۲؛ نجفی جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۲، ص۲.</ref> و احکام‌<ref>نگاه کنید به محقق حلی، شرایع‌الاسلام، ۱۴۰۸ق، ج۳، ص۱۵۳؛ نجفی جواهرالکلام، ۱۴۰۴ق، ج۳۶، ص۷.</ref> تقسیم شده است. جواهر با کتاب طهارت و بحثی در باره معنای کتاب و واژه طهارت شروع و با ملحقات بحث دیات در قالب مسائل پنجگانه‌ای  خاتمه یافته است. مضمون مسائل مرتبط با حکم دیه مسلمان بر غیر مسلمان و بالعکس است. <ref>نجفی، محمدحسن، صاحب جواهر، ۱۹۸۱م، ج۱، ص،۳، ج۴۳، ص۴۴۸-۴۵۱.</ref>  
</ref>{{یادداشت| صاحب جواهر در پایان کتاب دیات که آخرین کتاب جواهر است تصریح کرده  که در سال ۱۲۵۴ قمری از کتاب دیات فارغ شده و نیز خودش در پایان کتاب جهاد تصریح کرده که در سال ۱۲۵۷قمری آن را نوشته است. ظاهراً کتب تدوین شده در جواهرالکلام به ترتیبِ موجود نوشته نشده است و کتاب جهاد آخرین  کتاب نوشته شده توسط صاحب جواهر در جواهر است.}}{{یادداشت|وكان الفراغ من ذلك يوم السبت سادس وعشرين من جمادى الثاني سنة الألف والمائتين وسبعة وخمسين من الهجرة النبوية}}


==ویژگی‌ها==
==ویژگی‌ها==
Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۹۹

ویرایش