التوحید (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

هرچند در کتاب التوحید عقیده عینیت صفات با ذات و نفی زیادت صفات<ref>ص ۱۳۱، ۱۴۰، ۱۴۸، ۲۲۳</ref> و نفی [[تشبیه]] <ref>ص ۳۱۸۲: «باب التوحید و نفی التشبیه»</ref> و سلبی معنا کردن صفات ذات مانند قدرت به معنای نفی عجز<ref>ص ۱۳۱، ۱۳۵، ۱۳۷ـ ۱۳۸، ۱۴۸</ref> و محدَث بودن کلام الهی و حادث بودن قرآن؛<ref>ص ۲۲۵۲۲۶</ref> (با احتراز از به کار بردن واژة مخلوق ) با قول معتزله سازگار است، اما در این موارد با [[معتزله]] مخالفت شده است: نفی و رد مُفاد و معنای [[تفویض]]،<ref>ص ۳۳۷، ۳۶۲،۳۶۴</ref> نارسا دانستن عقل در دستیابی به بسیاری از حکمت‌ها و نیز در تشخیص حسن ذاتی افعال،<ref>ص ۳۹۵،۳۹۷</ref> غیر الزامی بودن عمل به وعید برای خداوند<ref>ص ۴۰۶</ref> و قابل بخشش بودن کبائر.<ref>ص ۳۹۵،۳۹۷</ref> علاوه بر این‌ها، تأکید بر محدودیت قدرت تفکر بشری در باب خداوند و در «علم اسماء»، و اختصاص تفکر در عظمت الهی و «مادون العرش »<ref>ص ۴۵۴ـ ۴۵۵</ref> و به طور کلی، عدم کفایت صرف عقل و نظر در شناخت الهی<ref>ص ۲۸۵ ـ۲۹۱</ref> در تعارض آشکار با گرایش حداکثری معتزله به عقل قرار می‌گیرد.