پرسش:گریه بر امام حسین(ع) سبب آمرزش گناهان می شود؟: تفاوت میان نسخه‌ها
پرسش:گریه بر امام حسین(ع) سبب آمرزش گناهان می شود؟ (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۳۱
، ۲۲ نوامبر ۲۰۲۱بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
امام رضا(ع) یکی از اسباب بخشیده شدن گناهان را گریه بر [[امام حسین(ع)]] می‌داند.<ref>صدوق،امالی،۱۴۱۷ق ،ج۱، ص ۱۳۰</ref> در این روایت [[امام رضا(ع)]] به [[ابن شبیب ]] می‌گوید: اگر بر [[حسین(ع)]] گریه کنی خداوند تمام گناهان تو را می بخشد و در بهشت با [[پیامبر(ص)]] همنشین | امام رضا(ع) یکی از اسباب بخشیده شدن گناهان را گریه بر [[امام حسین(ع)]] می‌داند.<ref>صدوق،امالی،۱۴۱۷ق ،ج۱، ص ۱۳۰</ref> در این روایت [[امام رضا(ع)]] به [[ابن شبیب ]] می‌گوید: اگر بر [[حسین(ع)]] گریه کنی خداوند تمام گناهان تو را می بخشد و در بهشت با [[پیامبر(ص)]] همنشین می‌شوی.<ref>صدوق،امالی،۱۴۱۷ق ،ج۱، ص ۱۳۰</ref> | ||
{{جعبه نقل قول | {{جعبه نقل قول | ||
| خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
}} | }} | ||
در روایت دیگری از [[امام صادق(ع)]] آمده است که گریه بر [[امام حسین(ع)]] گرچه به اندازه بال مگسی باشد سبب بخشیده شدن تمام گناهان | در روایت دیگری از [[امام صادق(ع)]] آمده است که گریه بر [[امام حسین(ع)]] گرچه به اندازه بال مگسی باشد سبب بخشیده شدن تمام گناهان خواهد شد.<ref>قمی،ابن قولویه،کامل الزیارات،باب ۳۲،ص ۱۰۷،ح۳</ref> | ||
البته [[امام خمینی]] گریه‌ای را سبب آمرزش گناهان می داند که زمینه توبه و غلبه بر نفس خود شود.<ref>خمینی،صحیفه امام،ج۱۶،۱۳۷۶ش،ص ۳۴۶.</ref> | البته [[امام خمینی]] گریه‌ای را سبب آمرزش گناهان می داند که زمینه توبه و غلبه بر نفس خود شود.<ref>خمینی،صحیفه امام،ج۱۶،۱۳۷۶ش،ص ۳۴۶.</ref> | ||