پرش به محتوا

پرسش:گریه بر امام حسین(ع) سبب آمرزش گناهان می شود؟: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Kheradmand
(+)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''پرسش: گریستن بر سیدالشهدا''' معنای [[بکاء|گریه]] بر [[امام حسین(ع)]] چیست؟ آیا به معنای پذیرش شکست اوست؟! به گفته [[مرتضی مطهری]] گریستن بر سیدالشهدا به معنای پذیرش شکست ایشان نیست. امام حسین(ع) از نظر فردی پیروز شد و شهادت او تکامل است ولی از نظر اجتماعی، نشانه غلبه ستمگران و ضعف ارزش‌های اسلامی در جامعه است. هدف از گریستن بر سیدالشهدا، تقویت ارزش‌های اسلامی در جامعه است. 
پاسخ:امام رضا(ع) یکی از اسباب بخشیده شدن گناهان را گریه بر [[امام حسین(ع)]] می‌داند.<ref>صدوق،امالی،۱۴۱۷ق ،ج‏۱، ص ۱۳۰</ref> در این روایت  [[امام رضا(ع)]] به ابن شبیب  می‌گوید:اگر  بر [[حسین(ع)]] گریه کنی  خداوند تمام  گناهان تو را می بخشد و در بهشت‌ با‌‌ پیامبر(ص) همنشین می شوی.<ref>صدوق،امالی،۱۴۱۷ق ،ج‏۱، ص ۱۳۰</ref>


==پرسش==
گریستن بر سیدالشهدا به چه معنا است؟ اگر [[امام حسین(ع)]] پیروز شد؛ پس چرا بر او گریه می کنید؟! و اگر شکست خورد؛ پس چرا او را اسوه و الگو می شمارید؟!


==پاسخ==
{{جعبه نقل قول
|عنوان= میرزاجوادتبریزی:
|نقل‌قول= '''بهترین  ذخیره ى قبر و  قیامت گریه  بر [[امام حسین(ع)]]  است.'''
|منبع=[http://portal.tabrizi.org/?p=10451 «بهترین ذخیره ى قبر و قیامت»]٬سایت میرزا جواد تبریزی.
|تراز=چپ
|عرض=300px
|حاشیه= 8px
|اندازه خط=
|رنگ پس‌زمینه =
|شکل‌بندی =
|پس‌زمینه عنوان =
|رنگ زمینه عنوان=
|شکل‌بندی عنوان=
|تراز نقل‌قول=
|شکل‌بندی نقل‌قول =
|گیومه نقل‌قول =
|تراز منبع =چپ
|شکل‌بندی منبع =
}}


===پاسخ اجمالی===
در روایت دیگری از [[امام صادق(ع)]] آمده است که گریه بر [[امام حسین(ع)]] گرچه به اندازه بال مگسی باشد سبب بخشیده شدن تمام گناهان تو خواهد شد.<ref>قمی،ابن قولویه،کامل الزیارات،باب ۳۲،ص ۱۰۷،ح۳</ref>
[[مرتضی مطهری]]، اندیشمند [[شیعی]]، با تحلیل ابعاد [[شهادت در راه خدا]] به این پرسش در کتاب [[حماسه حسینی]] پاسخ داده است. از نظر فردی، [[امام حسین(ع)]] وظیفه انسانی و الهی خودش را بخوبی انجام داد و پیروز شد. ولی از نظر اجتماعی، شهادت او به معنای غلبه حاکمان ستمگر و ضعیف شدن ارزش‌های اسلامی و انسانی در بین مردم است. گریستن به خاطر جنبه اجتماعی شهادت ایشان است تا ارزش‌های اسلامی نمیرد بلکه تقویت شود.
===پاسخ تفصیلی===
شهادت در راه خدا دو بعد دارد:


# '''جنبه فردی''': از نظر شخصی اگر بسنجيم، از دیدگاه اسلام‏، شهادت، شكست نیست بلکه موفقيت است همان طور که [[امام حسین(ع)| سيدالشهداء(ع)]] گفت: «وَ ما اوْلَهَنى الى‏ اسْلافِى اشْتياقَ يَعْقوبَ الى‏ يوسُفَ» و «لا ارَى الْمَوْتَ الّا سَعادَةً وَ لَا الْحَياةَ مَعَ الظّالِمينَ الّا بَرَماً».<ref>مطهری، حماسه حسینی، ۱۳۸۷ش ج۲، ص۱۵۱.</ref>
البته [[امام خمینی]] گریه‌ای را سبب آمرزش  گناهان می داند که زمینه توبه و غلبه بر نفس  خود شود.<ref>خمینی،صحیفه امام،ج۱۶،‏۱۳۷۶ش،ص ۳۴۶.</ref>


# '''جنبه اجتماعى''': از نظر اجتماعی، گریستن بر امام حسین(ع) برای آن است که چرا چنين حادثه‏‌اى واقع شد؟! براى تقويت روح مبارزه است. برای آن است که همراه با اشك شوق براى خوبان و سرمشق هاى عالى انسانيت، آتش خشمش براى مظاهر كفر و ظلم زبانه كشد.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ۱۳۸۷ش ج۲، ص۱۵۱.</ref>
[[شهید مطهری]] معتقد است برخی شیعیان در مسئله عاشورا دچار تحریف شده اند آنها معتقدند [[امام حسین(ع)]] کشته شد تا گناهان شیعه ریخته شود این شبیه اعتقاد مسیحیت است که معتقدند [[حضرت مسیح(ع)]] کفاره گناهان آنها بوده است.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۱۰۳</ref>او معتقد است گریه بر [[امام حسین(ع)]] زمانی ارزش دارد که باعث تغییر در وجود ما شود.<ref>مطهری، حماسه حسینی، ۱۳۷۹ش، ج۱، ص۱۰۷</ref>




==پرسش‌های هم‌افزا==
* [[پرسش:قداست قیام امام حسین(ع)| قیام مقدّس امام حسین(ع)]]


==پانویس==
==پانویس==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس۲}}
==منابع==  
 
{{منابع}}
==منابع==
* مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران انتشارات صدرا، چاپ چهل و پنجم ۱۳۸۷ش
*صدوق، محمد بن علی، امالی الصدوق، قم، موسسه البعثه، ۱۴۱۷ق.
{{پایان}}
*خمینی،روح الله،صحیفه امام،قم، مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (ره)،۱۳۷۹ش.
*قمی،ابن قولویه،کامل الزیارات،ت حسین انصاریان، مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان،۱۳۹۱ش.
*[http://portal.tabrizi.org/?p=10451 «بهترین ذخیره ى قبر و قیامت»]سایت میرزا جواد تبریزی،تاریخ درج مطلب:۱۹فروردین۱۳۹۵ش،تاریخ بازدید:۱۶مهر۱۴۰۰ش.
*مطهری، مرتضی، حماسه حسینی، تهران، انتشارات صدرا، ۱۳۷۹ش.
 
[[رده:پرسش]]