دعای علقمه: تفاوت میان نسخه‌ها

''دعای علقمه'' دعایی است که پس از [[زیارت عاشورا]] می‌خوانند.این دعا را [[شیخ طوسی]] در [[مصباح المتهجد]] نقل کرده است و محتوای آن، بیان مقام و فضیلت [[امامان]] (ع) است.  

 

==وجه تسمیه==

 

این دعا چون از طریق [[علقمة بن محمد حضرمی]] نقل شده، به نام او مشهور است. بعضی از محققان این دعا را «دعای صفوان معروف به دعای علقمه» گفته‌اند و بعضی بدون نسبت دادن به راوی، آن دعای بعد از [[زیارت عاشورا]] نامیده‌اند.<ref>سید جوادی، دایرة المعارف شیعه، ج 7، ص 530.</ref>

 

دعای علقمه مشتمل بر معانی بلند و جامع حوایج دنیوی و اخروی به خصوص [[تولی]] و [[تبری]] است. مومن در ابتدای این [[دعا]]، خداوند را با صفاتی یاد می کند، بعد خداوند را به [[پنج تن]] قسم می دهد و به خداوند [[توسل]] می جوید و ائمه را شفیع قرار می‌دهد. دعای علقمه مقام و فضیلت ائمه را بیان می کند و شخص مومن از خداوند می خواهد که به [[محمد(ص)|پیامبر]](ص) و [[آل محمد|آل]] او [[صلوات]] بفرستد، حاجاتش را بر آورده سازد، از شر دشمنان نجات دهد،این زیارت را آخرین زیارت قرار ندهد و بین او و [[اهل بیت]](ع) جدایی نیاندازد.