اصحاب امام مهدی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

آن حضرت در روایت دوم می‌فرماید: هنگامی که خداوند به حضرت قائم اجازه قیام دهد، ۳۱۳ تن با او [[بیعت]] می‌کنند و حضرت در [[مکه]] توقف می‌کند تا تعداد یارانش به ده هزار نفر برسد، آن‌گاه به سوی [[مدینه]] حرکت می‌کنند.<ref>حلی، ''المستجاد''، ص۵۱۱.</ref>

امام مهدی (عج) در بیعتی از یارانش تعهد می‌گیرد با حضرت بر سر شرایطی که اعلام می‌کند، پیمان وفاداری ببندند. از جمله شرایطی که برای بیعت امام مهدی(عج) با یارانش نقل شده، پایمردی در میدان رزم، تحمل سختی‌ها و مشکلات، [[امر به معروف و نهی از منکر]] و دوری از حرام و کارهای منکر نظیر دزدی، زراندوزی، احتکار، رباخواری، تخریب مساجد، شهادت ناحق، نوشیدن شراب، تجمل‌گرایی، تحقیر مؤمنان، تعقیب افراد فراری، خونریزی ناحق، انفاق به منافقان و کافران و انجام عمل نامشروع است. اصحاب نیز این پیمان را می‌پذیرند و تک‌تک به حضرت دست تعهد می‌دهند.<ref> سلّمی شافعی، ''عقد الدرر''، ص۹۶؛ طبسی، ''الشیعة والرجعه''، ج۱، ص۱۵۷.</ref>

بر اساس روایات، یاران حضرت مهدی(عج) به طور ناگهانی و معجزه‌آسا از مسافت‌های دور و نزدیک در یک شب یا صبح‌گاه در [[مکه]] معظمه گرد می‌آیند و به حضرت می‌پیوندند. [[علی|امیرمؤمنان]](ع) در مورد نحوه فراخوانی و پیوستن یاران مهدی(عج)، از [[پیامبر اکرم]](ص) نقل می‌کند: خداوند یاوران مهدی را در کمتر از چشم به هم زدن از مشرق و مغرب زمین در کنار [[کعبه]] گرد می‌آورد.<ref> ابن‌طاووس، ''الملاحم''، ص۱۴۶.</ref> [[امام باقر]](ع) نیز در این مورد می‌فرماید: یاران مهدی با [[طی الارض]] به سوی او می‌شتابند و در مکه با او بیعت می‌کنند.<ref> نیشابوری، ''روضة الواعظین''، ج۲، ص۲۶۳؛ سلّمی شافعی، ''عقد الدرر''، ص۶۵؛ متقی هندی، ''البرهان فی علامات مهدی آخرالزمان''، ص۱۴۵.</ref>