حدیث مدینة العلم: تفاوت میان نسخه‌ها

[[میر حامد حسین هندی|میرحامد حسین]]، حدیث مدینة العلم را [[تواتر|متواتر]] دانسته و تواتر آن را از دیگران نیز نقل کرده است.<ref>میرحامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۴، ص۱۵و۱۶.</ref> این حدیث در کتاب  نفحات الازهار از ۱۰ صحابی نقل شده است: [[امام علی علیه‌السلام|امیرالمومنین(ع)]]، امام حسن مجتبی (ع)، امام حسین (ع)، عبدالله بن عباس، جابر بن عبدالله انصاری، عبدالله بن مسعود، حذیفه بن یمان، عبدالله بن عمر، انس بن مالک و عمرو بن عاص.

سیوطی در کتاب «اللئالی المصنوعة فی الأحادیث الموضوعة» با بیان سند‌های مختلفی از این روایت گزارش کرده است که این روایت نزد بزرگان [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] از جمله محمد بن جریر طبری، حاکم نیشابوری، خطیب بغدادی و قاسم‌ بن عبدالرحمن انباری، در شمار احادیث [[حدیث حسن|حسن]] و [[حدیث صحیح|صحیح]] است.<ref>سیوطی، اللئالی المصنوعة، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۲-۳۰۷.</ref> او همچنین با اذعان به حسن بودن سند روایت، گفته دارقطنی مبنی بر مردود بودن همه اسناد این روایت را رد کرده است.<ref>سیوطی، اللئالی المصنوعة، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۳۰۳-۳۰۴.</ref> همچنین ابن حجر عسقلانی معتقد است که این حدیث سندهای متعددی دارد و لذا صحیح نیست آن را ضعیف بدانیم.<ref>ابن حجر عسقلانی، لسان المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۲، ص۱۵۵.</ref> کتاب [[الغدیر فی الکتاب و السنة و الادب (کتاب)|الغدیر]] نام بیست و یک تن از محدثان سنی را که این حدیث را حسن یا صحیح می‌دانند، ثبت کرده است.<ref>امینی، الغدیر، ۱۳۷۰ق، ج۶، ص۷۸-۷۹.</ref> میرحامد حسین در کتاب [[عبقات الانوار فی امامة الائمة الاطهار (کتاب)|عبقات الانوار]]، ۲۴۵ وجه در صحت این حدیث<ref>میرحامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۴، ص۲۰-۵۱۲.</ref> و ۲۲ حدیث نیز در تأیید آن ذکر کرده است.<ref>میرحامد حسین، عبقات الانوار، ۱۳۶۶ش، ج۱۴، ص۵۱۳-۵۷۰.</ref>