مأمون عباسی: تفاوت میان نسخه‌ها

با تغییر سیاست حکومت‌داری مأمون که با کنار نهادن شیوه ایرانی و بازگشت به آیین عربی نمود داشت، شیوه مسالمت‌آمیز او با علویان نیز به تدریج به پایان رسید. او پس از شهادت امام رضا وانمود کرد نقشی در شهادت ایشان نداشته از این رو پس از ورود به بغداد از علویان دلجویی کرد، هدایایی را برای [[امام جواد علیه‌السلام|امام جواد (ع)]] فرستاد و [[فدک]] را به علویان بازگرداند<ref>طبری، تاریخ الرسل و الملوک، ۱۹۶۰م، ج۷، ص۱۵۶.</ref> اما پس از مدتی موضع ضد علوی خود را آشکار کرد، اجازه ورود آنان به کاخ خلافت را لغو کرد و آنان را وادار کرد تا لباس سیاه که نماد بنی‌عباس بود را بپوشند. سیاست ضدعلوی مأمون به اینجا ختم نشد بلکه او یکی از نوادگان [[زیاد بن ابیه]] که از دشمنان علویان بود را حاکم یمن، یکی از مراکز قیام‌های علوی، قرار داد.<ref>مختار لیثی، جهاد الشیعه فی العصر العباسی الاول، ۱۹۷۸م، ص۳۷۵-۳۷۶.</ref>