پرش به محتوا

ربوبیت: تفاوت میان نسخه‌ها

۲۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ مارس ۲۰۲۳
خط ۳۳: خط ۳۳:
بر اساس آیات ۷۴ تا ۷۹ سوره انعام، بسیاری از مردم در گذشته ستارگان را تأثیرگذار بر جهان و موجودات آن می‌دانسته‌اند و چنین عقیده‌ای در زمان حضرت ابراهیم(ع) نیز رواج داشته است و ابراهیم(ع) مردم را از طریق سخنانی درباره ستارگان و ماه و خورشید به سوی [[توحید]] راهنمایی می‌کرد.<ref>عسکری،‌ عقاید اسلام در قرآن کریم، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۳۱۲و۳۱۳.</ref> چنانکه جعفر سبحانی، فقیه و متکلم شیعه، گفته است، در عصر [[پیامبر اسلام(ص)]] نیز اختلاف مشرکان با پیامبر(ص) در ربوبیت الهی بود، نه خالقیت.<ref>سبحانی، التوحید و الشرک، ۱۳۸۴ش، ص۶۳و۶۴.</ref>
بر اساس آیات ۷۴ تا ۷۹ سوره انعام، بسیاری از مردم در گذشته ستارگان را تأثیرگذار بر جهان و موجودات آن می‌دانسته‌اند و چنین عقیده‌ای در زمان حضرت ابراهیم(ع) نیز رواج داشته است و ابراهیم(ع) مردم را از طریق سخنانی درباره ستارگان و ماه و خورشید به سوی [[توحید]] راهنمایی می‌کرد.<ref>عسکری،‌ عقاید اسلام در قرآن کریم، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۳۱۲و۳۱۳.</ref> چنانکه جعفر سبحانی، فقیه و متکلم شیعه، گفته است، در عصر [[پیامبر اسلام(ص)]] نیز اختلاف مشرکان با پیامبر(ص) در ربوبیت الهی بود، نه خالقیت.<ref>سبحانی، التوحید و الشرک، ۱۳۸۴ش، ص۶۳و۶۴.</ref>


واژه ربوبیت در [[قرآن]] ذکر نشده، ولی واژه رب نهصد بار آمده است.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۴.</ref> از جمله آیاتی که بر اختصاص ربوبیت به [[خدا]] دلالت دارند، عبارتند از: آیه اول تا سوم [[سوره حمد]]،<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۱۵۷ و ۲۱۵؛ مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۴.</ref> آیه ۱۶۴ [[سوره انعام]]،<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۵.</ref> آیه ۱۶ [[سوره رعد]]،<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۵.</ref> آیه ۱۱۶ [[سوره مؤمنون]]،<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۵.</ref> آیه ۱۲۶ [[سوره صافات]]<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۴۲۸؛ مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۵.</ref> آیه سوم<ref>عسکری،‌ عقاید اسلام در قرآن کریم، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۱۵۸؛.</ref> و ۳۱<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۵.</ref> [[سوره یونس]]، و آیه نهم تا دوازدهم سوره فصلت.<ref>عسکری،‌ عقاید اسلام در قرآن کریم، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۱۵۸.</ref>
واژه ربوبیت در [[قرآن]] ذکر نشده، ولی واژه رب نهصد بار آمده است.<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۴.</ref> از جمله آیاتی که بر اختصاص ربوبیت به [[خدا]] دلالت دارند، عبارتند از: آیه اول تا سوم [[سوره فاتحه|
سوره حمد]]،<ref>فخر رازی، التفسیر الکبیر، ۱۴۲۰ق، ج۱، ص۱۵۷ و ۲۱۵؛ مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۴.</ref> آیه ۱۶۴ [[سوره انعام]]،<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۵.</ref> آیه ۱۶ [[سوره رعد]]،<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۵.</ref> آیه ۱۱۶ [[سوره مؤمنون]]،<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۵.</ref> آیه ۱۲۶ [[سوره صافات]]<ref>جوادی آملی، توحید در قرآن، ۱۳۹۵ش، ص۴۲۸؛ مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۵.</ref> آیه سوم<ref>عسکری،‌ عقاید اسلام در قرآن کریم، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۱۵۸؛.</ref> و ۳۱<ref>مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۳، ص۳۷۵.</ref> [[سوره یونس]]، و آیه نهم تا دوازدهم سوره فصلت.<ref>عسکری،‌ عقاید اسلام در قرآن کریم، ۱۳۷۸ش، ج۱، ص۱۵۸.</ref>


مصباح یزدی، فیلسوف و متکلم شیعه، [[آیه میثاق]] (آیه ۱۷۲ [[سوره اعراف]]) را حاکی از [[فطرت|فطری]] بودن ربوبیت الهی و [[توحید در ربوبیت]] دانسته است.<ref>مصباح یزدی، خداشناسی، ۱۳۸۹ش، ص۱۱۰.</ref> در برخی از [[روایات]] نیز به فطری بودن ربوبیت الهی اشاره شده است.<ref>نگاه کنید به: برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۲۴۱؛ شیخ صدوق، التوحید، ۱۳۹۸ق، ص۳۳۰.</ref>
مصباح یزدی، فیلسوف و متکلم شیعه، [[آیه میثاق]] (آیه ۱۷۲ [[سوره اعراف]]) را حاکی از [[فطرت|فطری]] بودن ربوبیت الهی و [[توحید در ربوبیت]] دانسته است.<ref>مصباح یزدی، خداشناسی، ۱۳۸۹ش، ص۱۱۰.</ref> در برخی از [[روایات]] نیز به فطری بودن ربوبیت الهی اشاره شده است.<ref>نگاه کنید به: برقی، المحاسن، ۱۳۷۱ق، ج۱، ص۲۴۱؛ شیخ صدوق، التوحید، ۱۳۹۸ق، ص۳۳۰.</ref>
۱۶٬۷۷۹

ویرایش